Bu Şiir Hiç KimseyeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir bir pazar günü biteceği bile bile yaşanan o mutluluğa yazıldı...
Hiç kimseye yazılmadı bu şiir..
Gözleri ufka dalmış, koynunda soğuk dolu bir aşka okundu akşam vakti. Bu şiir hiç kimseye... Yolda yürüyen insanlar yoktu. Sokaklarda sesleri duyulmayan Barış Manço’ya Çiçek satmak için gözlerine umut saklamış kızlara ve o ihtiyar balıkçıya... Bu kentte sabaha inanmış hiç kimseye yazılmadı. Saatlerden karanlık ve aylardan eylül gibi bir bahar sabahına Göğsünde anne muskası gibi acısını saklayanlara Pencere önlerinde bekleyen üveyiklere Ağlayan hiç kimseye yazılmadı bu şiir. Kara bakmayı Sevmemeyi öğretildik biz. Ne istedik ne de becerebildik aslında Gök kuşağına dokunduğumuzdan beri parmaklarımız İçinden hangi renk olduğunu bilmeden Sürdük göğsümüze anlamsızca -ve aşk bir akşam vakti senden gelecek miydi? -bilmeden beklemek... -kanatları dökülmüş kelebeklerin uçtuğu göz çevrelerinde. Yasaklandık sokaklarda adını aklımızdan geçirmekten. Düşünüp yüzümüzde anlamsız gülümseyişlerden. Yasaklandık bu hissizlikten. Sevmemiş miydi hiç kimse daha önce Ya yüreğimde ki bu kimsesiz çığlık Bu benden olmadığına inandığınız yara Kanarken benimle birlikte her gece Sahi yalan mıydı? Aşk dediğiniz bu işkence Ya O yalan mıydı? Dokunmuşken yanaklarındaki masumiyete Öpmüşken Bakır Gözlerinden Sevmişken yıldızlı gecelerde kara saçlarını Yani yalan mıydı şimdi kalbimin çırpınışları El ele geçtiğimiz şehirler Ufkunda iç geçirdiğimiz o kara deniz Söyle bana ey aşk Ben gerçeksem o yalan mıydı? O gerçekse sen var mıydın? Geçerken içinden, Gözlerimin takıldığı gözlerine, Konuşurken, Tane tane sessizliğime Anlamsız cümlelerde bile sevdiğime Okurken, Bir kitabın satır arasında karşılaşmamıza Saklanmış bir merhabayı gün yüzüne çıkartmamıza Ağlarken, Çocukluğuma, Her şey gittiğinde sen kalan yanıma işte Gece kendimi verdiğim kendime Seni ağladığım yalnızlığa Evet, Özlediğim saatlere Koynuma birikmiş kurşuni acıma Evet Tebessüme... Ellerinin sıcaklığı vurmuşken vurulduğum kalbime Bakır Gözlerinde eskittiğim adı ömür denilen saatlere Evet Beraber karşıladığımız doğan güneşe Bitmeyeceğine inandığımız bu düşe yazılmadı bu şiir. Bu şiir bir selanın ardından doğan kırık bir tezene tınısına Bu şiir kulağına ismi okunmamış kayıp giden bir fırat türküsüne Bu şiir en çok sen olduğun zamanlarda benim yokluğuma Bu şiir sen yokluğunda bana en çok ihanet eden zamana Ve adına söylenmiş Ve dilimde kilitlenmiş ne varsa sana dair Ve kalbine Ve kalbime Bu şiir bir pazar gününe... Bu şiir hiç kimseye... |
Gokkusagi görmeyen veya henüz beğenmemiş bir kimseye yazılmış