Çingeneler Paşası...Bir sahil ufkunda yürüyorum Sonu senin göz bebeklerine biten yollara Kumlarda duyarken teninin kokusunu Aklımda bitiveriyor yediverenler Sen diyorum... Hani sen... Kızılıma aşk düşen çingene Görsen mavilerim eteklerinde kırmızı olacak Duysan seslerim kısılacak Ah sevsen...Buzdan duvarlarım eriyecek Ve anadan doğma ruhla kalacağım karşında Ah Çingeneler Paşası Bırak ellerim uzansın ellerine... Ben koskoca bir maviyim Ne göğe, ne yere sığarım... Kocaman bir mavi, Safir geceyim Ne kafese tutsağım, Ne kanatlarım kırık... Sarhoş dallarına konup Aşık oldum sana bir gün... Ve aklım sana karıştı... Koca bir maviyim... Evet... Tam gamzende yaşarım Ve yüzünün türküsünü yazarım Kirpiklerinin sayısında dillerimle Ve yine bulut kokan Gülümsemeler Masallarını Anlatırım sana... Ben koskocaman bi maviyim... Dalga gözlerinin içinde... Tüm kıvrak gülüşlerinde Gelirsen eğer Tüm güneşlerimi veririm Bir sabah şiirinde aydınlatırsın gönlümü... Seni seviyorum Çingeneler Paşası... E F T E L Y A... (Akdeniz’i cebinde taşıyan kız.. ) |