İÇİMDE/KİLERAğzımızda donup kalan tüm ‘keşke’ler için…Ki onlar,sevdânın diğer adıdır… kirpiklerinden yüzüne dökülürdü ay kırpıntıları avuçla içerdi güneşi saçların ben ürkek bir ceylan olurdum yamacında ne zaman seslensen kapı arkalarına sinen bir görünür kaybolurdun yine saklambaç oynardık mütemâdiyen yüzün ille de karanlıktı,ille de karmaşık bense sana dolanmış hüzünlü bir sarmaşık… boşandı içimin zembereği eskittiğim hislerin akınındayım girdâbımdır yokluğun kendimden kaybolurum endâmıdır gecenin baygın duruşun hasretinle kıvrılmakta omuz başlarım göğsümde hain bir sancı can bulmakta dayanmak zor,ölümdür katlanmak en güzeli bir sabah şefkatinle uyanmak… şimdi ıslak bir geçiş törenidir dünlerim yüzünün sırı dökülmüş aynasında bir mâhur beste duyulur inceden adın yazılır buğulu camlara belli belirsiz esaslı bir acı tam dilimden yakalar susarım sana ne zaman sokulsam gecenin koynuna tenin yasak elma kokusu ellerimde yenik bir Havva oluyorum Tanrı’nın bahçesinde... sen ey küsmelerin çocuğu oyunbozan sen çöl yangını susmaların galip kaçağı içimdeki serâp döşümdeki düş ben senin kalabalığından düşenim sense inadına yalnızlığımsın… savaşçı (ö.t) |