44 - Kırk Yıl Sonra / Düğün Bizimha bizimki olmaycag dova da ömürde bi tefacık bi sarılıvısın solu(ğu)nu, kokusunu ısıcaklığını bi duyayın taha da başga bişicikler isdemen inan osun ha ondan sonura alsın canımı alcağsa zati olmuşu olca(ğı)bi can borcum mar Allah’a canım bin kerre feda, kırkbin kere sana evelallah gözümü gırpman yoluna Ismayılım.. bi guru “gara zevda”dan başka neyim mar Alla(hı)n aşgına ne eza cafalarınan geşdi ömr-ü hayatım zevdandan başga neyim mar kı! Ismayılımm “namıs namıs” deye kaş gişiler ataşını söyündürdü ”gan kusdum daa, gızılcık şerbeti” dedim vallaha canıma yetti, yüz deği(l) yüzbin tefa, emme içime atdım garazevdam duyarda üzülürdü int(ih)ardan hayalın caydırdı sayanda.. hayata sımsıkı sarıldım Ismayılım .. eyi bi ğün görmedik desek yalan olu emme eyi mi etdim kötü mü bilmen, düşüncek vahtım da olmadı kine o(ğ)lannar etişdi de, i(n)şa(a)t mi(n)şat derkene, çevrikleyvidiler bana huraya iki oda ha şükür emrine, garşı gelmen de! emme gel sen bi dee bana sor, bana işde geldik gediyoz da, yalan dünnada senden başga ne uğruna yaşamışı(yı)n Ismayılımm.. “neler geldi neler geşdi felekden un elerdim deve geşdi elekten” deyen az bile demiş vallaha.. gı “boyu yüklü” üsdüne üs(de)lük taha çocuğun ben bi ğız evlat, atıvırılı mı gı va(h)!, şükretsin o galekdersiz elime düşmedi.. gapı dışara bi mülcem sidiklinin a(ğ)zına bakıp da.. satan döyüs goya bobam olcak ya!, alan döyüslere ne deyen nası(l) bişiyimiş bu alın yazım hay olmaya gomaya yermeyeydim emme sen ilecimidin Ismayıl.. Allah düşmanımısada yazmasın ya-a bu gader file değil zülüm emme dayandım gücüm guvatım senidin Ismayılım o analığın etdiği eziyet var ya, hani “ermanı mezalımı” zolda zıfır galı(r) vallaha-billaha ne öyle gader.. ne öyle boba! vermesin kimseye can düşmanımısa da her şeyi bi yana atıp da, hinci nası “boba” deye(yi)n anamdan başgasının gocasına, o gavır mezerinde yatasıcaya Ismayıl.. Allahını seversen; benikinin faşalıgdan ne farkı varkı üsdelik de bedafa olmadan gedesiceler.. onmaya yermeyesiceler Kime ne deyen, nerelere gede(yi)n hinci hankına betdova edeyin Ismayıl aman bee şükür emrine Varsın gırkyıl sonurattan da olsa geldin ya “neyise”.. sordum kendi kendime “Ismayıl evelden gelseydi neyderdin” deye “oynardım” dedim kendi kendime neyeyse heye valla “ahdım marıdı” “oynaycan” deye gıı!! garılar gapı dışarıya çıkmadan daha hadee sennen düğün etdim ulee Ismayıl.. aşdım irediyoyu gısdım sesini valla Bediya dökdürüyorudu geşmiş gün neydi bilemecen ha “aslan musdafam” “kenardan geçeyim yol sizin olsun ağılar içeyim bal sizin olsun amanın gel gel gel aslan mustafam amman haydi gel gel garip başlı yarim gel Bozkır dedikleri büyük kasaba severler güzeli gelmez hesaba amanın gel gel gel aslan mustafam aman haydi gel gel garip başlı yarim gel” cenaze varımış neneyen anam deği(l), bobam deği(l) olsa nolcak va! böğün benim bayramım “Ismayıl geldi bayramı” verdim oynamayı verdim oynamayı oynayı oynayvıdım “düğün bizim oyna gızım” hesabı hayalında bi ğözel oğşadım Ismayılı seni getiren yollara şöfere gamyonnara gurban ola(yı)n Ismayıl goyup getme gurban olan Ismayıl.. not: bu Türkü’nün İstiklal Savaşı sonrasında Atatürk’e ithaf edilmiştir. |
Yüreğine sağlık
Kutluyorum kalemini
__________________________________________Selamlar