Yalanla Başlayan Yalanla BiterMasum bir kan damlası süzülür; Sevgilinin dudaklarından! Hayati tehlikesi olmayan, iyi niyetli Beyaz bir yalan! İlkinde her şey tatlıya bağlanır Dağ gibi sevdanızı, küçücük bir yalan yıkamaz ya… Oysa yalan; Kanamaya başlayınca, durmaksızın kanar! Yaldızlı boya ile boyayıp, Ebruli sözlerle süslesenizde... Hançer yarasından akan kan gibi sıcak Bir iç kanama gibi sessiz kanar! Ölümcül bir can kesiği! Kan tarlasına döner aşkın sayfası. Harfler birbirine karışır... Okunmaz olur aşkın yazgısı. Bir zaman adınız gibi eminken sevginizden Yüreğinizde bir iç savaş başlamıştır Kanadı kırılmıştır o mavi kuşun! Uzatmalar oynanır bir şeylerin hatırına Nedense yekten sıkılmaz o son kurşun… Yalanla başlayan aşk, yalanla biter Geriye ayrılığı süslemek kalır. Bir yalan ustalığıdır Sonradan yazılanlar söylenenler! Bir Kara Dul gibi örülür; Yalan ağı Sevginiz hariç; Neyiniz var neyiniz yok, birer-birer tartar. Ya eksik, yada fazla gelmişinizdir Size ait ne varsa içinde söküp atar! Yakışsa da yakışmasa da, her yalana bir kılıf bulunur Her yalan bir öncekine uydurulur Önce aşkın adı değişir! Dostluk olur... Arkadaşlık olur Sonra; Bir acı kahve gibi kırk yılda bir hatırınız sorulur Daha sonra ise… Oda unutulur! |
Her yalan bir öncekine uydurulur
Önce aşkın adı değişir!
Dostluk olur...
Arkadaşlık olur
Sonra; Bir acı kahve gibi kırk yılda bir hatırınız sorulur
Daha sonra ise…
Oda unutulur!
birde unutamayanlar kalır geriye
bütün şiirlerinizde bir yaşanmışlık hissi var
üzerine siniyor insanın
kutlarım
saygımla...