hayallerimizin ceplerimize sığmadığı yıllardı, o yıllar...
yıllarımıza zemheri vurdu
hayallerimiz hala ilk bahar

o yıllar, biz büyümemiştik
her doğum gününde çocuklaşıp, büyümek istememiştik
lakin, hayat acı emzirdi bize
büyüdük...
tahtadan kılıcımızla kötülüklere direnirken, kötülüğün koynunda büyüdük!
beşiğimiz bir kenara atıldı, yada biz bütün oyuncaklarımızı kırdık
bazen acılar bize tutundu…
bazen biz acılara yamandık

bizimle birlikte şehirler büyüdü
şirketler, süper marketler
üniversiteler, siyasi partiler, hapishaneler büyüdü
hormonlu yiyecekler, markalı kıyafetler
salına salına gezen afetler büyüdü

şehirlerde acılar, şehirlerde kötülük büyüdü
kap kaçlar, vur kaçlar
tacizler, tecavüzler büyüdü
kavgalar, boşanmalar, aldatmalar, kürtajlar
yetimhaneler büyüdü

biz büyürken dünya nasıl küçüldü?
akarsular, göller nasıl küçüldü?
ozon tabakası nasıl delindi?
kuşun kanadı nasıl kırıldı, karıncanın yuvası nasıl bozuldu?
ormanlar nasıl yandı, sular nasıl kirlendi?
onca hayvanın nesli nasıl tükendi?
ekmekler çöpe atılırken, Afrika da çocuklar nasıl açlıktan öldü?
kadın sığınma evlerinde kadınlar nasıl satıldı?
çocuk yuvalarında çocuklar nasıl dövüldü?
insanlar nokta kadar menfaat için, nasıl virgül kadar küçüldü?

bir aşk vardı, üşüdükçe sıcacık sarındığımız
bir aşk vardı, bütün kirlerimizden arındığımız
o masal sevdalar nerede şimdi?
o güzelim şarkılar, yazlık sinemalar, cep foto romanlar nerede?
radyolarda arkası yarınlara ne oldu?
arkadaşlık vardı, dostluk vardı, o dostluklar nasıl düşmanlık oldu?

vahşi kuşlar mı kondu gözlerimize, zehirli çiçekler mi açtı dilimizde?
nasıl böyle acımasız, nasıl böyle kötü olduk?
böylesine güzel bir dünyada…
nasıl böyle çirkinleşip, birbirimizi vurduk?

artık, terk edilmiş köyler gibi yapayalnızız.
kimimiz mutfağında yalnız bir anne, kimimiz hayat yorgunu bir babayız
kimimiz denize hasret martı...
kimimiz çürümeye bırakılan sandallarız

sen yinede sil göz yaşını, ölü toprağını at üstünden
bütün yıldızlar sönse de, yunuslar ufku gösteriyor bak
albatrosları dinle...
heyamola, heyamola, heyamola, yelkenler fora

sevgi pusulamız
dostluk filikamız
aşk zulada bir şişe şarabımız
daha ne fırtınalara direnir, daha ne acılara göğüs gereriz
bu puştluklar, bu kaypaklıklar yıkmaz bizi, yıkamaz…
biz öyle kolay pes etmeyiz
bir aşka, birde dostluğa diz çöker, gayrısına eyvallah demeyiz
yüz bin kerede vursalar bizi, biz daha ölmedik dost...
kolay kolayda ölmeyiz.