Az Biraz Susmaktan ÖteSaatler vıdı vıdı konuşuyor başucumda Geceyi susuyorum; kımıltısız perdeler Önüm ardım ölü harf kalabalığı İçimde yalpalıyor geçmiş hikâyeleri Belki az biraz konuşmalıyım Az biraz benzemeliyim vazodaki imitasyon çiçeğe Ne çok kelime birikmiş Ne çok rüzgâr aynamda Ne çok gece ne çok günah dilimin avlusunda… Bekâr bir serzeniş çocukluğumun elinde Bedenine sığamıyorum serseri avazının Parmak uçları donuk şiirlerin düşleri dalgın Enkaza dönüşmeden yarınlar Alıp ömrümün özetini atmak istiyorum İçimin uçurumundan Veda edip tüm gelinciklere… Nazlı bir sab/ah kamçılarken adımlarımı Eski baharların taşları düşüyor boşluklarıma Gece uyanıp esniyor ayaz gülümsemeyle Alnımda ayrılık cesetler dolusu Boynumda paslı zaman sükûtu Saçlarımda yaralı bir kent uğultusu Bir kez olsun ölmeliyim kendi içimde Çıban olmadan suskunluk Bir kez olsun ölmeyim Gece akmalı sepya resmime… Asıp duvara gölgemi Eski bir şarkıyı mırıldanmalıyım Sonra yeniden gömmeliyim eski bir saksıya Çırpınışlarını nakaratların… Kim korur beni içimden… Hzl KRDĞ |
Kutluyorum kalemini
Yüreğin var olsun
_____________________________________________Saygılar selamlar