delale...



sen benim ruhumun devrimi
ezberci ihanetlere isyanımsın
azınlığım kadar ezilmişliğim
vatanım gibi vazgeçilmezimsin
...

ve miting kalabalığı düşlerde
meydan aşkıyla severken seni
doğrulup güneşin dudaklarıyla
gökkuşağı çocuklarını öptüm

bu bir barış şarkısıdır delal
öncesi olmayan yarını hür hayat
ve direnen şiirler adına
kavgalarda bilenen
örgütlenmiş baharlardır

kurtuluşu birleşme olan
büyük ütopyalar gibi
acısını kaburgasına saklayan
zafer çiçekleriyle severken seni
yurtsuz kalmış ayaklanmalardı aşk

tarifi yoktu militan gülümseyişin
dudaklarda açan krizantemler
sevgiliye dağları taşır
kar sularıyla yürürdü eşkıyalık
ve göğüste çapraz fişek
uğrunda ölümlere gidilmiş
yangınlar içindeki vatandı

pankartlara düşen yıldızlar
maceranın başladığı yerin
uzaklara söylediği türkülerdir delal
öyle yıkıldığıma bakma
içimden geçen bildirilerde
kitabeler dolusu tabiat var
hayvanların sadece açlığını bastırdığı
insanın vahşi kaldığı bugünden sonra
doğaçlama bir dünya doğurmalıyız sadece
ezberleme geleneklerin mahcup kızları
sevdalarını delikanlı rüzgarlara
korkular salarak astığı bu hain pusular
göreceksin ki ihtilal yağmurlarıyla
bir devrim sabahı yenilecektir delal

gökyüzüne salınmış kızıl uçurtmalar
mavinin rahmine döllenir apansızca
kınası yakılmış gelinlerin
zemheride bacak aralarından doğar ülkem
ve kadınların savaşçı hücreleri
kanatırcasına zulmün dergahlarını
meme, meme emzirir özgürlük çocuklarını

duvarların coğrafyasına
tırnaklarıyla şiirler yazan ozanlar
kalemlerine vurulmuş zincirleri kırar
her kelimeleriyle
beyinlere saplanan sözcükler
sana olan sevdamın içindeki
halkların umududur delal
dahası toprak bütünlüğünde
bölücü olmadan hakkını aramışların
hep suçlandığı tutanaklarda geçer adım
kimliğimde
çift ırkın dayanılmaz güzelliğiyle
saçlarının Süryani dağlarına fişlenirim
gözlerinde Rumca söylenen ezgiler geçer
dizlerine Türkçe bir ezgiyle dağılırım
barıştırmak istenen geceyle gündüz arası
Kürtçe bir yaranın acısıyla saklanırım ruhuna

ve kerpiçten betonlar
sarmaşık altı gölgeli hüzzam
çınarların kökünde arz
mektuplarda yanık özlemler
ihtiyar gözyaşında ölmüş evlat
cumartesi yorgunu cefakar ana
çaresizlikle göçük baba
yani bütün halinde sahipsizlik
ironik bir saçmalıktır delal

sana ben ızdırap büyütmüş insanlarla
öyle tarifi olmayan
sancılarla geldim
sadece
bulutlar ağırlayabildim gökkubede
yağmurları
avuçlarımın kentlerinde besledim
vatan içinde
kardeş olsun istedim inançlar
ilahi düşlerin
var olduğu her karış toprağında
batıl korkulardan arınmış
tohumlar büyüsün istedim

sorgulanmamış bir sistemdir zulüm
ve kanayan insanlarıyla seni severken
toprak damların tarhana kokusuna
hırçın dalgaların inat adamlarına
üstü başı herkes olan
bir devrimle geldim delal
hangisidir demeden
kimdir düşünmeden
vuruldum
sevdana vurulduğum gibi kavgama

aşkım onurumdur delal, onurum halklarıma olan borcumdur..!