RessamBu kış ne yapıyorsun sevgilim, biliyorum ki uyumuyorsun Hiçbir şey tedavi etmiyor seni gözün sürekli dolanıyor orada burada Kanıyor sırtındaki yara izleri Ve koyu hüzünlü cenaze arabaları geçiyor sokağın içinden Günahkâr papazlar bembeyaz Ve görkemli karanlıkları hayal ediyorum durmadan Yani var olmak, yani aşağıya doğru büyümek için Duygusallaşıyoruz ışık gölge oyunu gibi durmadan kırılıyoruz Soğuk, çirkin duvarlara yansıyor gölgelerimiz Yalnızca ne yapacağımı söyle sevgilim Ya da sefil bir yaz çiz bana |
Maviden bir gök
elin değmişken...
saygıyla