eskiz’aşk ruhun bedene ilk isyanıdır’ dediğimden beri evren küflüdür ve ben hiçbir şehri sevmiyorum aşka iyi tanım yapamadıysam ortasından tanımaya başladığım şehirler yüzündendir otogara uykulu gözlerle giren yolcu gibi en dağınık halimle yakalanıyorum kendime iklim tanıdık ama şehir yabancı ruh; o asi ruh beden yalancı ölümünü müjdeleyen çocukların her şehirde kirletmek için geceleri ve heder olmak için nedenleri vardır ve bir şehrin en temiz sabahında ’evren küflüdür’ diyenlerin suskunluğu şehir yalnızlığının en kalabalık resmidir ellerimi çırpmıyorsam isyanı unuttuğum düşünülmesin ruhumun hoyratlığı ellerimin sessizliğinde gizlidir. |