#GÜNEŞİN GÖLGESİ#
Sakinliğimin ettiği hicret okyanuslar aşadursun
Ne zaman baksam gözlerine Bir yerler alt üst olur yeryüzünde Sabahlar zamanın köşelerine fırlatılır İsyan eder gözyaşlarım Sonra ıslanır gökler Güneşin gölgesi yanıma düşer İçim kararır Mateminden utanan geceyi alırım yanıma Nihayetsiz yıldızlar salarız içimize Kaymalarından korkarız Bir de zamansızlıkla atarız zarları Güneşin gölgesi içime düşer Üşürüm Sensizliğe sarınırım Sonra mısralar dağılır sayfalarda Kalem isyan eder kanar parmaklarım GÜneşin gölgesi gözlerine düşer Mehtap ayı terkeder Bahçelerde güller çekilirler içlerine Akşamsefaları bayram eder bu sonsuz gecede Sonra Sonra güneşin gölgesi güneşe döner Sabah olur Uyanırım Bilirim Sensiz ömür olan birgün daha başlamıştır artık... |