NAZİLLİ FOTOĞRAFLARIBir yağmur eskisi uzak zamanlardan, Kırılmış aynalarda çoğaltır hüznü. Islanacaksın der, çağırır durmadan; Annemin sesinde bir akşamüstü… Çocuklar evlerin buğulu camlarında, Nerdedir, bakarlar gökteki delik! Havalanır birden şimşek çakımında, Karganın ağzında çıplak bir kemik. Aklımda bir şiir gibi kalmış hepsi: Bir sokak çamurlu, bir tarla, kumru… Perşembe pazarında satıcıların sesi, Kuru incir kokuyor zahirecinin önü. Yorgun bir tren buharlar salarak, Yürüyor istasyona, akasya mevsimi. Bellekte fotoğraf hatırlatıp duracak; Nazilli Garı’ndaki yıllar öncemi! |