İYİLİK KUŞU
İyilik kuşuna taş iler kemden,
Gönlü şer kişiden kenar tut onu! Dal ister konmaya yemlenir önden, Ökseye kanmasın apar, tut onu! Hoşça bak zatına hoyrata gelmez, Okşadur söz ile şımarmak bilmez, Niyeti fenadan zerre haz almaz; Kanada kalkar da kaçar, tut onu! İnsanın her hâli fiildir canlar! Edimle tartılır insanda zanlar! Kuş deyip geçmeyin her hâlden anlar; Bir hile sezmesin, yılar, tut onu! Avlana avlana tükendi soyu, Arada görünür kaybolur iyi! Yusuf gitti lakin ortada kuyu, Bir çare sendedir, yeter, tut onu! |