UĞUR BÖCEĞİMEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın çocuklar uğur böceklerini hep severler..ama okşayamazlar.hemen kaçar uğur böcekler.bazı insanları da buna benzer gibi düşündüm.
çocukluk günlerimi anımsadım dün
Uğur Böcekleri konardı ellerime al kanatlı .. Uç böcek Uç , derdim uçardı. sevinçle bakardım ardından beni anladı sanırdım anladı da uçtu derdim... uzun uzun yıllar geçti artık uğur böcekleri yok unuttular derken beni bir gün çıkıp geldi biri geldi, ellerime kondu. öyle çok sevindim ki dur dedim,hemen öyle uçup gitme benim uğurum ol benimle yaşa ve mutluluk ver bana... Uç böcek Uç demiyorum artık çocukluk günlerimdeki gibi ama ben desem de demesemde uçup gidiyor al kanatlı melek onun mutluluğu da özgürce istediği yere gitmek. .. yıllar önce küçükken uç böcek uç dediğimde beni anlıyor sanırdım oysa özlemiymiş uçmak elleri bomboş bırakmak. küçücükken bilmiyordum bilseydim hiç severmiydim? ona uğurum dermiydim ? işte seni de ben aynen böyle sevmiştim sen de özgürlüğü seçtin. bileydim böyle vefasız ellerime kon demezdim bileydim ki dönmeyecek böyle içten ,dön, demezdim terk edeceğini bilsem böylesine çok sevmezdim... |
Alkışlıyorum güçlü kalemi
Yüreğine sağlık
_______________________________________Saygılar selamlar