HAYATA EFELENME DENEMESİ
Yaşlandım derim,
Herhalde ondan bu dinginlik arayışı. Hatıralara tutunmak, Bu tutunmak telaşı… Alıp başımı gitmekler düşer, Zamanın ağır aktığı yerlere! Bu hayâl beni muttasıl çeker; Uzak, otantik köylere. Oysa, bilmem lâzım; Kızarım da kendime. İnsanı bırakmaz hiçbir şehir, Kök saldıysan derine. Oralarda doğmadın ki, Çekmedin toprak çilesini. Her yerin ayrı âdeti var; Bilmezsin oturup kalkmasını! Sinek üşer ekmek, tuza; Belin ağrır çapa yapsan! Çalı kesse, diken batsa; Pansuman üstüne pansuman! Otur oturduğun yerde, Suyu mu çıktı koca İzmir’in? Yaşlanmak, başka değil; Bence senin dert ettiğin! Dikil karşısına ve de ki: Neyse ömre düşen payım… Razıyım her mihnetine; Ey hayat, ben burdayım! |