Eftelya....Ölüm gibi gerçek sularda kol gezerdi Gözbebeklerinden acının daimi notası Ve avunulmayacak kalbi Tunaların seslenişindeki bir nefesle Gerçek olan ise yaralı olan göğsünde Biriken tomurcuk feryatları Kalipsonun kayboluşundan beri Yalnızlığın hüküm sürdüğü Kralsız memleketlerinde Ölü ruhların cirit atması Acının hükümlüğünde... Eftelya... Gökyüzünde seması ağlak bir yıldızın ellerinde Kalbinin atması idi belki Ve uzakların düşleri olan sevdasıyla Kızıl saçlarına deniz bulaşması Ve hapis kalmak kuyruğa Hep kuyruk acısı çekmek Beter olmak acılar içinde Hep damlalarının karışması denize Ve vuslatın hasretinde kalmak Dua etmek sonra... Kasırgalar koparken Tüm hayaller uçarken rüzgarın eteklerinde Son söylenen notanın eksik olması gibi Benzersiz bir müthişlikte tıkalı kalmak... Eftelya... Şimdi ise en beteri denizlerden de uzak kalmak Gurbetin türküsünü çekmek Ey leylim ley Gökyüzü yetmez ki bana, denizle taçlandırılmadıktan sonra Ağlarken bile görmezsem maviyi, ne diye çekmeliyim bu hayatı zoraki Nefes alamamak kadar zor benim için Tuz olmazsa bedenim... Melodilerim eksik kalmasın Beni yine al mavi... Günahlarım silinmişken, beni yine al Mavi... Yoksa tüm kuşlar kızıl denizde boğulacak Yoksa güller kahrından ölecek, anlasana Beni yine al Mavi... Yine al Akdeniz... E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taşıyan kız... ) |
çok beğendim; mütiş bi buluş, patentini al sana ait olsun Ak Deniz. :)