Sakın GülmeKolay ağlarım bilirsin Kandırmaya lüzum görmem kendimi gözüme toz kaçtı diye Yorgun dizlerim titrer Dayanamam sıcak ekmek ve tere yağına Çayı sevemedim hiç Rakıyı inadına buzlu içerim Gökyüzüne merdivenle tırmanılacağı günlerin geleceğine inanırım halâ Elektrikli yalanlar öğrendim hayattan Ömürleri daha uzun oluyor Mumlar da pastaların üzerini süslüyor haliyle Ellerimi uzak yaşanmışların gölgelerine uzattım geçenlerde Çocukça düşlerime rastladım Korktum aslında Büyüdüğümü farkedip korktum Çok kalabalık var etrafımda çok Sesim seslerin içinde cılız, eksik Sakın gülme ama Ben seni pek bir özledim galiba Yalnızlık... |