Bir zamanlar dilim hürdü be usta


Sizi okumaktan her zaman keyif almışımdır.

Hele de dostun gür sesini seçkide görmek çok mutlu etti

Şiir diniz hayranlık bırakan türden

Yürekten kutladım alkışladım.

" be usta " redifi üzerine kurulmuş, sürdü / dürdü / kürdü / türdü / bürdü / hürdü ayak kafiyeleri üzerinden yürümüş yer yer farklılıklar olsa da 6+5 ' 11- li hece ölçüsünde abab / cccb / dddb kafiye örgüsünde dizayn edilmiş nitelikli, sevda temalı bir hece çalışması okudum.

Ayak kafiyelerinin ve dörtlüklerde kullanılan kafiyelerinin zengin olarak terci edilmesi şiirin ses kalitesini yükseltmiş. Anlamdaki bütünsellikle bu teknik detay birleştirilince ortaya gerçekten okunası nitelikli bir eser çıkmış.


Şiirde en çok dikkatimi çeken özelliklerden biri 3.ve 4.mısralar arasındaki anlamsal bağın sağlam temellendirilmiş olması. Bir yandan ayağı korurken bir yandan da dörtlük sonlarında bağlı bulunduğu dörtlüğün kapısını birbiriyle ilişikli olarak iki kanadından tutup kapanması yeni bir kapıya giderken okuyucuyu daha bir meraka ve okuma hevesine bırakıyor.


Elbette bu demek değil ki her kapı kapanışında bambaşka bir aleme geçiş var , sadece bütünsel sevda temi üzerinde minik odaların kapanan kapılarının dışında içten ana avluya çıkan geniş kapıları hep açık kalmış.Şiirde buna anlamsal bütünsellik diyoruz ki şiirin olmazsa olmazlarından.


Şiirimize baktığımızda ilk dörtlükten son dörtlüğe kadar sevgiliye uzak kalınıştan dolayı duyulan kederi ve düşülen durumu anlattığı görülmekte.


Dil ve söylem olarak, kendi dilimizin yanı sıra Farsça, Arapça kelimelerden de yararlanılmış olduğunu görüyoruz .Edebi tarihimizin kökenini oluşturan bu yönde pek çok ustanın hazırlamış olduğu eserleri üzerinden yükselen şiirimizde geçmişe arkamızı dönemeyeceğimiz, bugün ki şiirimizin bulunduğu yeri geçmişte atılan sağlam temeller olduğunu düşünür isek bu durumun son derece olağan ve doğru kabul edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Edebiyatımızın tarihine, ustalarımıza en büyük vefasızlık ve hiçe saymak durumu olarak görüyorum.

Evet kelime seçimlerine bu şekilde kısaca değindikten sonra, uslup olarak da duru, düz ve devrik anlatımlı dizelerin karma olarak uygulandığını görmekteyiz.


Şiirimizde anlatımsal kurgu olarak kompozisyon mantığı kullanılmış,


ilk dörtlük, bir açıklama zorunluluğundan doğmuş gibi şiirin ana teminin doğuş nedenini açıklıyor.

2.Dörtlük ve son dörtlüğe kadar da ; Neden, niçinlerine ve nasıl olunduğuna açıklama getirmiş.

Son dörtlük ; Bütün bu sebeb ve gidişattan sonra bulunulan son duruma izah edilmiş...


Giriş - gelişme - sonuç.... Düz yazıyla şiirin bu mantıkta birleştirilmesinin aralarındaki organik bağın sanıldığı kadar birbirinden ayrı olmadığının en büyük ispatı bence.



Şiirimizde dikkatimi çeken iki dize vardı,


" Apansız düştüğüm bu fâk bu tuzak!
Sevdâda siyahi türdü be usta. "


Burada sayın şairimizin fak ve tuzak kelimelerinin aynı anlama gelmiş olmasına rağmen neden aynı dizede kullanılmış olduğunu anlayamadım.Belki " fak " kelimesinin benim bilmediğim bir anlamı vardır.Diğer yandan ses ve söylem olarak birbirine çok yakışmış.Ayrıca ifade etmeden geçemiyeceğim. dize içi ve dize sonu kafiyelendirmeyle ritm ve söylemin gücü arttırılmış. Bu da apayrı incelenmesi gereken bir konu ki sayın şairimizi yıllardır okuyan biri olarak ne derece başarılı olduğunu bilmemden kaynaklı bir öngörüyle bu beni hiç şaşırtmadı.


Diğer dizemize geçer isek, burada hepimizin bildiği " kara sevda " söylemine bir telmih olduğunu görüyoruz .


" Siyahi türdü " derken hem ayağı orjinal olarak hazırlamış hem de bilinen o kara sevda söylemine değişik bir tarz getirmiştir.



Anlam, teknik, uslup, akıcılık, anlatım olarak dupduru bir eser okudum. Hani pınara eğilirsiniz taaaaa içindeki çakıl taşlarını görürsünüz , saçınızı başınızı düzeltirsiniz ya aynasında öyle bir şiirdi işte.Teşekkürler paylaşım için sayın hocam. Nicelerini okumalara.



Selam ve saygılarımla.

Ömür ikliminde eserken sazak
Dostun yollarına kalmıştım uzak
Apansız düştüğüm bu fâk bu tuzak!
Sevdâda siyahi türdü be usta.
*************************************
Sevdâ elinin iklimi: kimi bahar, kimi yaz, kimi...
Kimi nâz eder, kimi niyâz!
Kimi toz pembedir aşkın rengi, kimi geceler kadar siyah.
İç çekişler hep ah!


Sayın İslamoğlu,
Yine çok güzeldi efendim şiirsel üslûbunuz ve duygusal aktarımınız.

Kutluyorum bu seçkin kalemi. Gönlünüze sağlık!
Esenlik dileklerimle...