Marifet aşk bulduğun kapıda dilenmek
varlığından sıyrılıp yokluğa elenmektir

İklimi kasvete şavkı düşünce
Güneşti yıldızdı aydı bu sevdâ
Söktü çadırları mübhem düşünce
Hâb-ı gafletimden aydı bu sevdâ.

Zevâli beklerken bahar getirdi
Zemheride gül-ü ranâ bitirdi
Gönül dergâhında şevkle yetirdi
Evhâmı yok eden zaydı bu sevdâ
Mecâz aynasında zaydı bu sevdâ.

Vakt-i hazânımda sadrıma düşen
Vîrâne bağımı eylerken gülşen
Hasretle demlenip sabırla pişen
Sadakât câmında çaydı bu sevdâ
Dosta doğru akan çaydı bu sevdâ.

Nâr-ı beyzâ gibi yansa da ciğer
Bulunmaz emsâli biçilmez değer
Kader torbasında saklıymış meğer
Ezelden bahtıma paydı bu sevdâ
Maksûda götüren pâydı bu sevdâ.

Nâdânlar dese de hâli perîşân
Âşığa gerekmez şöhret ile şân
Hakikat râhında bir iz bir nişân
Hüznün haz olduğu câydı bu sevdâ
Hevâdan hevesten caydı bu sevdâ.

Lisân-ı hâl ile yaptığı sohbet
Düşürdü destine hüküm müebbet
Hedefe varırken tir-i muhabbet
Sıdk ile gerilen yaydı bu sevdâ
Adımı dillere yaydı bu sevdâ.

Zaman ağlarını örer aheste
Sırr-ı nihânımdır esrârlı beste
Sîmâsız resimde duyulmaz seste
Sîne püryan eden nâydı bu sevdâ
Beni benden alıp na’ydı bu sevdâ.

Ruhum feryâd eyler ten mezârında
Bin şükür saklıdır âh-u zârında
Beş para etmezken aşk bazarında
Canı mecnûnlara saydı bu sevdâ
Mihnetten nimete saydı bu sevdâ.

Ecel erişmeden aciz bedene
Hikmeti var deyip zâhir nedene
Cânân illerini murâd edene
Gurbetten sılaya raydı bu sevdâ
Nedâmet duyulmaz râydı bu sevdâ.

Sırasıdır sözü derip gitmenin
Lüzûmu yok lâf-ı güzâf etmenin
Günahi denilen yeni yetmenin
Defter-i uşşâka kaydı bu sevdâ
Nakıştan Nakkâşa kaydı bu sevdâ.

Günâhi Ahmet İslamoğlu