.....yâr diye anar
Arz-ı endâm eder gönülde matem
Yokluğa kök salar asırlık çınar. Aklımın ucundan geçerse sitem Od düşer sineme bedenim yanar. Hüzün sökün eyler sevda çölüme Gölgeler değmesin gonca gülüme Ayrılık bedelken bin kez ölüme Ağlamam desem de gözlerim pınar. Çöktü omuzlarım büküldü belim. Adını yazarken titriyor elim Vefâsız demedi ardından dilim Her nefes minnetle yâr diye anar. Nice ümitlerim hayalim vardı Hicran bulutları ufkumu sardı Gayrı kesilir mi eyvahın ardı Mâşuk âşığını her daim sınar. Baharı görmeden erişti hazân Böyle murad etmiş yazıyı yazan Daha ne söylesin bu sefil ozan Mihnetin aşına bal deyip banar. Hülâsa-i kelâm sözün kısası Gönül kitabında aşkın yasası Yâr-i sâdıkların yoktur tasası Hasreti içtikce sevdaya kanar. Günâhi Ahmet İslamoğlu |