KARANLIK GEZEGEN
KARANLIK GEZEGEN
Sen ki kırık mum ışıklarına bağlanmış bir mahkum Patikalarda yağmur bekleyen toz misali hafi Ve bir rüzgara muhtaç ekin sapı. Suları yanık pınarlarında Çeşmelerine dayanmış kuşların ağzı Oysa duvarında ne kadar da aşikar Kurnalarına akan zehrin pası. Bir yırtsam üzerine örttüğün o ritüelden tülü Gör ki içinden neler dökülürdü. Bilirim! Gönül bahçemi talan eden sözlerin İçinde gizli bir lisanın tezahürü Lakin bir haramiye veremem Bin dört yüz yıllık o ilahi mührü. Boğazında ağlak bozması bir hıçkırık Yüzünde sahte bir yüz Bir elinle arz-ı sema Bir elinle sırrı ifşa. Güneş battı artık Düştü muteber yanın Simdi okyanus ötesinde sen! Karanlık bir gezegen. Aydın YÜKSEL-Ankara 25-12-2014-Perşembe-16.00 |