ÖZLÜYORUM
Bazen bir memleket oluyorsun içimde
Aşılmaz dağların, uçsuz bucaksız düzlüklerinle Mavini, yeşilini Toprağını, taşını özlüyorum. Bazen bulut, bazen güneş Dört mevsim gibi geçiyorsun üzerimden Baharını, kışını özlüyorum. Kâh sahrada bir çeşme gibi, İnce ince akıyorsun içime Kâh semtime hiç uğramayan yol misali Uzayıp gidiyorsun benden Sırma saçını, kalem kaşını özlüyorum. Hayal kurduğumda oluyor elbet Bir havuz başı düşlüyorum meselâ Ve sen, Ve masa, Ve çay, Ve yaprakları suya değen söğüt ağacı O dalıp giden gözlerini. Omuzlarıma düşen başını özlüyorum. Özlüyorum işte Ekmek gibi, Su gibi... Aydın YÜKSEL-ANKARA 30.09.2024-Pazartesi-2204 |