0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
367
Okunma
Bazen bir memleket oluyorsun içimde
Aşılmaz dağların, uçsuz bucaksız düzlüklerinle
Mavini, yeşilini
Toprağını, taşını özlüyorum.
Bazen bulut, bazen güneş
Dört mevsim gibi geçiyorsun üzerimden
Baharını, kışını özlüyorum.
Kâh sahrada bir çeşme gibi,
İnce ince akıyorsun içime
Kâh semtime hiç uğramayan yol misali
Uzayıp gidiyorsun benden
Sırma saçını, kalem kaşını özlüyorum.
Hayal kurduğumda oluyor elbet
Bir havuz başı düşlüyorum meselâ
Ve sen,
Ve masa,
Ve çay,
Ve yaprakları suya değen söğüt ağacı
O dalıp giden gözlerini.
Omuzlarıma düşen başını özlüyorum.
Özlüyorum işte
Ekmek gibi,
Su gibi...
Aydın YÜKSEL-ANKARA
30.09.2024-Pazartesi-2204
5.0
100% (4)
