sevgilimyıkılan her evin altında ölü bir vaftiz çocuğu durur darağacında ise boynu bükük günah çıkaran solucanlar var uğraşırım benden aşk çıkmaz gök kubbesinde güneşin delik kalbinden her sabah bana uzanan hezeyanların becayişidir aşk tenime sarılırım uyanmam kendinden biliyor hali gelenin gideceği yerdir bahtı gözyaşından umulan hayır sonunda bir ayrılık türküsü hele söyletene de bakın sazlar kirleniyor nazenin kızların ellerinde tellerinde kopuyor sesi gözlerine düşen notaların sol anahtarını ver ömür dediğin senede gün deli dağ kırlangıcı sevgilim dönüp duruyorum etrafında paylaştığımız kadar büyük hala ayrıldığımız anki yük |
sevdim en çokta burayı:)