varsayımgöğün saçları toprağa değdi, kayıp ruhun gölgesi; çıkıp geldi karan_lığın içinden, ağlaşmaların tınısından yoksul, varışları kör, hasreti saģır, adımlar aģır ağır yolları nankör... bunca zulüm varken şu kapının ardında, acıtma içimi; kanatma yüreğimin kanatlarında ki sessizliği, üşür damarlarımda aşk, kanıma karışır sevda; ömrümden, ömrüne her çıkışında... cezası kesilen zamana; suçunu kabullenen saatler ekle, ve iki uzak kıyısına savur mehtabın, izlerini sil daldıģım hayallerden, şiirleri yıka ay ışığında, bağışla parmaklarında kirlenen yakamozu, affet, bana kalan hayatı... intikam suyu, gamzende susuzluk, dilsizliģin varsayım, siyah kadar susmadan bir daha söyle, gözlerin değil mi, bu vakit uykusuzluğum... tutsa(ş)k karan |
Saygilar kardesime