beyhude
alıp başımı gidesim gelir,
uykudan, düşten yalan kalan ne varsa gövdemin üstündedir yalnız bir çığlığa kapılırım yolumu bulmak adına dur diyen kalbi umursamam dört kıbleden azad olur her yana saçılırım.. yüzünde berrak geçmişi affını dilenen zamandan suyun rengine bürünmüş gözleri bir kaç dakika çalmakla meşgul oyaladığı anılardan unutmuşken ağlamayı terk etmişken gülmeyi neyin yarısı hangisinin tamamı geç kalınmış ömrüne ömrümden gitme şafağı karanlık mayalanırken gök saçlarına gecenin şimdi olsa, olacaksa; yalnızlığın tam sırası.. karan |