yaprakların arasından süzülen
başı masası ve eli
bu kadar kanat çırpacak gücü nereden buluyorsun
dur
sarhoşluk bir şeyler söyletiyor sana
karnımda bahar motordur
anlasana

oysa topal bir adamdan bahsedecektik
cücelerin evinde mutlu iken
birden bire bir apartmana bürünüp nasıl üzüldüğünü
çiçeklerin arasında kadeh tokuşturan sarı yaz
bir daha
seni sevmez kardeşim
diyecektim ki

yaprakların arasından süzülen
zaten bunu dün gece biraz
bir kaç ışık
soğuk ellerini getirdi
ben insanım dedikçe geçen
sokağın sesine kapılıp seni kaybettim
sigara içtim
efkarım nöbet tutu
azalarak bir şeyler düşündüm
vakitler dönüyordu satır başında hala

dönmedi olasılıkların küçük sayıklaması
havası kurşundan hızlı hafızalar
serip serip durdu yatağıma uykuyu
karardık mı soylu su
içer gibi olduk ağzınızdan
ramazan telaşı gibi bir şey
hırkasını örtü üstümüze

dün ve bu gün aynı adam
uzayan tırnaklarını kesti
kalan her şey yarınına yabancı
ve o sancının kuyruğuna basıp
ay ışığında azarladım kendimi

ne güzel kaybolduk
hatta bir ara
son sözümde hıçkırık
tebelleş oldu da sesime
gözlerini kırparken
hayalimize kırlangıçlar eşlik etti
ne demek bu
nedensiz bir istasyonda
kendi kendine konuşmaktı bu

yani fısıltı satan adamların
üşümemek için sığındığı kar
beyaza bürünüp olan biteni örtüyor
gemilerin bacasında siz
affedersiniz.