her ölüm hirayı hatırlatırher ölüm Hira’yı hatırlatır bana evrendeki tüm gizem sığar mı bir mağaraya İKRA! ... tenin gelir aklıma sonra tenin; her dokunmak istediğimde ellerimin olmadığını farkettiğim.. anladım her harfe kaç ölü düştüğünü saymak için tarihin en karanlık gecesini beklediğini Murat’a baktığında! ... ki ölülere bir tek o dokunabilir Mezopotamya’da sonrası çığlık sonrası Medin’e ve Hira ölümü hatırlatır bana sen de bilmelisin ’gök en sevgili sevgilimdir gizemini Hira’ya akıttığı o anda’ o anda boş yalnız yenik o anda müntehirdir gök çöl olup akmak isterdim o anda sil beni! .. sonrası Murat (yemin olsun zamana! ..) akıyor tekerrürden ibaret bir tarih şakaklarında akıyor kapkara sevmiyor beni sevmiyor çöl olup akmak isteyen hiç kimseyi Murat durgun; taşmamaya yeminli Şey Mehmed Emin’i selamsız gördüğü o günden beri _ne unuttuğunu hatırlamak için biraz zaman istiyor zaman_ Murat zamana karşı temkinli basılmayı bekleyen köy gibi.. __eylül ekim arasında bir ay daha vardır mutlaka hiç bir asrın getirmeyi akledemediği.. ağla beni! ... sonrası ten; tenin yok bu kez ellerimi yanımda getirdiğim bu ilk gece her şey sustu; şimşek de tarihin en karanlık gecesinde ört beni Hatice! |
Selamlar...