AŞK HALİNDE SAKLANDIĞIM SENSİNgökyüzünün bir yerinde ... susuyorum sensizliğim kadar susuyarak tüm kelimelerim sana aşık aşk için sana saklıyorum cümleleri düzensiz karalıyorum kağıdı görmezden gelerek geceyi uyumuyorum dilimin paslı tütününde ağır hasarlı heceler hecelerle kavga ediyor soykırım yokluğun özledim özlemekten ötede bir kentin içinde seni uzaksın yakınsın en umurumda olan sağır hazan hazanda savrulan bıçak kesiği yalnızlığımsın saçlarından sular akarak ıslak koşuyorsun aklımda zatürre vakitli üşümeler kağıttan gemiye saklı dur birşey söyle demek için bekleme bekle sadece karşında eridiğimi görmek için tek bir ışığın gölgesinden gölgele unuttuklarımı sen yinede sevme gül reçeli masalını reçineden yapışkan hayaller topla ağacın kökünden bir kent kurdum yüzünün topraklarına sokaklar caddeler deniz toprak insan çocuklar titremelerle asılıyorken göğüne sarsıntı çöküyor ağır ağır çiseleyen akşama kent kurdum yüzüne kirpiklerine çıkıp demli çayın dumanlı yamacında seyrediyorum geceyi susuyorum sustuğum kadar öğrenmek için seni konuşmak üzerine yayvan düşüyor dilimin ağrısı ağrı içinde kıvranıyor rüzgar pencereme asık düşler asan yel yani camın buğusuna yapıştırıyorum dudaklarımı dudakların dışarıda gri gri , dudak , arzu vurmasında bir tik bir tak başımın önüne eğilişi türlü rastlantı sonucu volta attırıyor bacaklarıma bacaklarımda soğuk gelmeyişim gelmeyişimde gelmemelerin susuyorum habire sana yürüdükçe yürüyorum parmak ucundan akan ırmağa kana kana sen kuşlar saçlarımda tahribat kanatlı vuruyorum suyun sensizliğine acıyor hüznüm acıyor elim acıyor yüreğim seni hiç ezberlemedim doğaçlama bir buluşma buluşmada sarılan sevgilisin yanağımın derinliğinde sakladım sonra saklandım seni seyrederken aynada yalın dokunuşla dokundum olmayışına olduğun kadar hayal ettim en sıcak soğukta bekledim kendimde uyanmalarını uyandığın anda esnemene değdim seni hiç ezberlemedim karmaşık duyumsadım tarifsiz halini umut ettim hep hep umutla tekrarladım seni her tekrarda yeniden aşık oldum yeniden özledim seni hep yeniden oldun yeniden doğdum sende telaffuzu saklı resimlerde çizilirken suretin küçücük dip notlar biriktirdim notları astığım çıplak dallarda özlemle yeşiller vermeni bekledim uzanarak mavi esmer hayallerden isimsiz çiçekler topladım göğsüne lisanı yasak bir gülümseme aralığında kahkaha dolusu delilikle sevdim seni ben , sen kadar aşk yazdım şiire şiiri sende sevdim öylesin işte aşk içinde aşk halinle çoksun kalabalık kadar yalnız bazen yalnız kadar kalabalıksın rakam değilsin takvimde yoksun harf olduğun kadar şiirsin o kadar bilmediğim bir yanın var hayata dair bilmediğim gibi öylesin işte hep öylesin var gibisin varlığımın olması için ... mayıs çiçeğidir aşkın gölgeleri ... |