önemli olan bir şey yok
konuşmak istiyordum aynaya bakıp
konuşmak
seninle aldatıp kendimi

ne yaparsan yap kaçacak bir yerin oluyor
duvara dönsem söylenecek bir şeyler
dökülsen pencereye doğru havalar
bulut ağırlığında gece
geceler batınca içine
bütün zamanlar kara

günlükler tutuyor aklın
adım başı satıcılar
gülistan
nevresimler uzatıyor aydınlık
çiçek kokulu şarkılar
dönüyor başın
otur kaldırım taşlarını kutla
kalabalık çarşılar konuşuyor
insanlar omuz omuza
yakını iyi
uzağı kötü görüyorsun değil mi
geçecek gözlerini dayarsan gözlerime
biliyorsun
güvercinler çatıları sever

ne kadar küçüldüm seni anlatırken
büyü gibi esnedi üstümde dolaşan hava
sarhoşluk istedim ışıklardan
biraz şımarmak
elime değen elinden savrulan gölge
eğer uyursam sonrasını anlatma
kirpiklerim den öpüldüğümü uydururum
rüyalarım sana varınca

gerçeğin kıyıları buharlaşıyor
azalmak içimden gelmiyor
nereye dokunsam daha uzağını istiyor aşk
sana sarılınca uyanmak istemeyen
sevebilme telaşım kanıyor gözlerinde.