Karanfil kokan ellerine çok bandı ekmeğini yalnızlığa acı soğan kırdı yanına insanın insana yaptığı katliamlardan havası kesildi odanın açtı pencereyi baktı dışarıya kol kolaydı hırsızla polis masumlar vuruldu temiz alnından yaralandı karanfil kokan elleri kanlandı sofram arka bahçesinde oynuyordu çocuklar evler ateşe verildi yakıldı kimsenin yüzüne yakışmadı suç yamuldu bütün karanlık gölgeler yıkayan olmadı ar’ı yüzünü kapatmadı kendi kendini öldürdü insan yalnızlığını yükledi başka yalnızlara bilmedi, el ele tutuşmayı kaynıyordu ülke içten içe kimi odun attı bu fokurdayan kazanın altına kimi suda elini yaktı buzlu su dökenler oldu üstünden delirmeye yakın insanlara güldü delilik bu kendini parçalamaya çiğnenen akla yine bildiği gibi oynadı çocuklar yüzyıllardır değişmeyen oyunu yapacakları asılı kaldı geçmişte bu güne sürgün umutlar ağladı hep birilerinin elinden tutmak ihtiyacı yalnızlığı yalnızlaştırmamak isteğiyle yürüdü gücü ölçüsünde bir dağ uzaklaşırken yaklaşan dağa dikmek için yalnızlar bayrağını ve kokulu karanfilleri yürüdü yürüdü yürüdü konuşlanmıştı dağın çalı dikenleri bildikleri tek şey buydu doğrultmak silâhları ve.. öldürmek bütün umutları hiç tanımadan insanı vurmak öldürmek! kim teslim olur hayata kim vurur karanfil kokan elleri.. 21. 10. 2011 / Nazik Gülünay |
Bütün bunları yapabilmek için yaşadığı, ayak bastığı toprağında ve mekanında tas - tamam olmasa da, ortalama bir özgürlük ve mutluluk içinde olması gerekir. Huzursuzluğun, haksızlık ve felaketlerin diz boyu olduğu, özgürlüklerin vahşice, acımasızca kısıtlanıp yok edilmek istene bir toplumda şair, yazar, çizer, öncelikle bıkıp usanmadan bu acılıkları olumsuzlukları yazacaktır. Halk kahvesinde, birey yolculuğunda, tolulukların bulunduğu her mekanda, içinde bulunulan kötü durum, karşı çıkanlara rağmen yüksek sesle konuşulup haykırılmalıdır.
Bu kapsamda sizin şiirleriniz, yazılarınız ve kişisel toplumsal eğlemleriniz her yönüyle önemli duyarlık işlevlerini hakkıyla ve başarıyla yapmaktadır. Aydın duygu insanları her zaman toplumunun yanında ve önünde olacaktır. Bu tam sağlanamadığı için toplumumuz içine kapandı,daha ziyade de kendi korku dünyalarının içine saklandılar.
Beğeni ile okudum bu güzel ve çok anlamlı mesajlar veren çalışmanızı da.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle kutlayıp selamlıyorum sizi Nazik Gülünay şairim.
Kemal Polat