evin yokmu
güneşin yaktığı
kavruk yüzünde dev acılar gördüm
düşlerinde yıldız varmı çocuk
geceleri sanada gülümsermi aydede

sonbahar kendini gösterdi
pencerende çiseleyen yağmurları sende izlermısın
parmağınla bulutları kaldırıp güneşi çizermisin çocuk
kiş kapıda melekler kanadında kâr getirir
kârdan adam yaparmısın başına şapka örtermisin
seninde şapkan varmi çocuko

barut
kokar ,ananın göğsü
yaslanma çocuk

elleri çatlak çatlak ağıt kokar sakın bilme çocuk
senin saçlarını gözyaşı yıkar sen görme çocuk

toprak dam da olsa evin varmı çocuk
felek sana çelmeyi çoktan takmış
kaçarın yokmu söyle çocuk
yok saydılar seni yıllarca
dilin yokmu söyle utanma
üzülme bende lâl"sen gibiyim çocuk

doğmasaydın be çocuk,

bizler Tanrı’nın öksüz çocuklarıyız

mayası bozuldu insanların
merhamet vicdan haraç mezat satıldı pazarlarda
insan kasabı vicdanlara kalmış ,mazlum yürekler
gördüklerin gülistan, değil bârut toz dûman çocuk
yerdekiler meme değil soğuk mermi çocuk
mayınlar içinde kaldın çocuk

topraktakiler g*e*l*i*n*c*i*k. değil .....*.*

kafası kırık da olsa ,kırmızı horoz şekerin var mı.? çocuk ..

**nur**