I.Benim için... Hz.İsrafil’in Sur’a Üflediği vakitti o an... Zaman durmuştu ve çaresizdim...
Günlerce kaybettiğim şuurumu aradım tek başıma...
II.Çok zordu...
Adını duymak gerekmiyordu,seni hatırlamak için. Herhangi bir kadının,anlık bir tebessümünde bin parçaya ayırıp yap-boz oynadığım sureti şahidimdir... Şahidimdir senin dudaklarınla konuşanlar... Senin gözlerinle bakanlar... Sanki hepsi ... Senin kıyafetlerini çalmıştılar...
III .Ama Şimdi alıştım...
Ve ben Bile bile unutmadım hiçbir şeyini... Ne gülüşünü ne de ihanetini...
Sadece nefretimi besledim ve Acıyla katık edip,içimde yoğurdum seni. Çünkü bu kentin tüm ışıkları sönse de sana benzeyen yüz/ler,yüzbinler asla susmayacaktı. Ve onlar,susmadılar...
Ben susturdum !
IV.Affetmeyeceğim !
Çok meşakkatliydi bu vurgun. Çamlıca’nın hali perişan ve yorgundu... Senin kadar titrek ve soğuktu Üsküdar ; Üşüyordu... Yanık ve kuruydu Boğaz Bağırıyordu... Herkeste, her yerde biraz izin kalmış olmalıydı sanki. Sanki seni anımsatan sana benzeyen insanlarla doluydu İstiklal Susuyordu... sonunda tüm bunları kendi lehime kullanmayı başardım... Ve namertce gidişinle her şeyi bir kalemde silişinle bıraktığın o cehennemde kıyamı hedef bildim ilk önce tek başıma bıraktığını sandığın bu savaşta seninle dolu,sensizliğe alıştım sonra... Ve ben seni vatanım bilirken İstikbal sen iken !.. Gözlerine bir avuç toprak gibi ihtiyacım varken ardına bakmadan kaçtığın için, Şiirlerimi böylesi kan kusturduğun için... Beni seviyormuş gibi yaptığın için... hiç bir zaman affetmedim seni.
Affetmeyeceğim !
V.Artık İnandıramıyorsun.
Artık aslolan baş kahraman sen bile, gizlendiğin yüzlerden soyunsan, çıksanda yattığın toprağımdan gün yüzüne, ağlasan, sızlansan bile ; bu elmanın öteki Yar’ısı olduğuna inandıramıyorsun beni...
Ve şimdi sıkı tutun !.. ARTIK ; - Hiç ama hiç özlemiyorum ... Ne seni Nede gözümün içine baka baka yalanlar söyleyişini...
VI.Çekil yolumdan.
Anılar tazeydi bir zamanlar... Her durakta bir parçanı, her tonda bir cümleni duydum,yerli yersiz... Ve bu deryada kaybolup kendimi epeyce yordum... Dalgalarla boğuştum...
Alabora olmuş bir bedenle, asırlarca durdum bir limanda ve ruhumla mücadele ettim kıyasıya... Kimse uğramadı yanima... Aklım durulup,yüzün ortaya çıktığında, Tertemiz çarşaf gibi serildi kirli niyetin ortaya... Ve en son hatırladığım kadarıyla, Çıkartıp attım içimden, sen diye giyindiğim bayram umutlarımı !..
VII . Nokta ...
Bende Kıyamet kopalı çok oldu Esmer Kız... Dilerim,senin kıyametin uzun sürer...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bir İhanetin Ardından şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bir İhanetin Ardından şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yanlış tanımışsındır. Çünkü hiç bir zaman gerçek sevmemiştir. Tüm samimiyetini kirletmiştir. nankördür.Ki ihanetse bu en büyük ihanet başkasının olmayı düşünmek uğruna neleri değiştirdiğin neleri göze aldığın bir gün tekme vuruyor.pişkinlikse hak etmediği sevgisinden gerçek seven ömürlük sever. kalıcı olmayan sevgi olmaz. (Amin) gerçekten seven seni sen olduğun için sevendir. bunu bilerek seni sen olduğun için sevene sımsıkı sarılmalı yüreğine ve sesine sağlık remzi abi saygılarımla kal...
ne deyebilirimki bir ihanetin ardından şimdi öfkelensem tek tek vursam kurşunsuz ancak bu kadar öldürebilir bir ihaneti böyle anlatımlar
sen varya sen rabbimin sevgili bir kulusun iyiler bu sınavı bu dünyada verirmiş ve gidenler kendi cehennemlerini götürürmüş yanlarında nerelerde ve nasıl yanacağını bilmeden yorum yok söz yok cümle yok susuyorum sadece
Benim için... Hz.İsrafil’in Sur’a Üflediği vakitti o an... Zaman durmuştu ve çaresizdim...
Günlerce kaybettiğim şuurumu aradım tek başıma...
:( ÇOK ZORDU! ÇOK..
nasıl bir vuruluştu,tepeden tırnağa aksaklığım bundandı sana bir çöle salınmış mecnun bile anlatılan hikayelerde eksikti sanki bana gönlümün emanetini hangi okyanusa bıraktın ki hangi aşkın üzerine yenisini yazdın ki titremeden ellerin
söyle nasıl uzanayım sana şimdi,gülleri avuçlarında açmaya korkan biri nasıl dönsün gül bahçelerine yeniden her şiir eksik öznesinde yazıldığın her sayfa içimdeki koru tetikliyor işte susturmak istiyorum dilimide olmuyor! be sevgili
uzak yolların yitik bekçisi gibi eziliyorum ,ne yana dönsem gözüme çarpıyor kalanlar yaslansam buz gibi duvarlar benim affetmediğim yüreğini affeden olur mu sandın yanmış yüreğimin belki bir vuslatı yok bundan sonra amma, yanacak olan yüreğinden ben mesul değilim..ki
:( ben giderken vebalimi astım boynuna ellerini çektiğinde ellerimden yeniden açmadım kimseye avuçlarımı yeniden dilenmem yeniden düşerim yüreğinden belki ama yeniden basamam ki ayaklarımın üzerine ondandır yaralarımın her gün azması işte :(
ve....
Gözlerine bir avuç toprak gibi ihtiyacım varken ardına bakmadan kaçtığın için, Şiirlerimi böylesi kan kusturduğun için... Beni seviyormuş gibi yaptığın için... hiç bir zaman affetmedim seni.
Affetmeyeceğim !
yüreğime başka aşkı sürmeyeceğim senden sonra tövbelerimi ezber bozar gibi bozmayacağım asla her gün öleceğim belki ama duymayacak bilmeyeceksin bundan sonra tüm öfkemin tek dili dökülen şiirlerim gayri sana
yola düşeni yoldan çevirmez gönlüm benim sabrım değil midir yaramın içinde aşkı görmek ve aşkının içinde ondan gelecek günü beklemek var herşeyin bir bileni...unutma.. :((
can kardeşim remzi, BAZI TOKATLAR VARDIR, yüzüne değilde yüreğine atılır,vakitsiz kanatırda ömürlüktür sana susmak sevgiliye edebimizden gelir... yüreğimize saygımızdan ileridir
ah! bu vuruluş hakettiğimiz değildi...
dökülen şiiri geceden kalma uykusuzluğuma yoldaş ettim şu vaktimde yoruldum! yorgunum işte
ne demeli nefesinle şahlanmış şiirine bu yetim.. alkışladım seni duy emi..
seviyormuş gibi yapmak! sadece bunun için bile affedilmez! Lakin çok az da olsa kalbi böylesi sevgide titremiştir bence. Her aşkta sadece bir yer bir taraf yıkıntılar şehri gibi kalır. Gittikçe iyileşen (yada sahnedeki görüntü öyle )bir yüreğin iç hesaplaşması gibi... Dönmesin bence de zira bu yıkıntılar içinde seni bulması zor artık!.... Şiirlerin susmasın dost. Bu sitede süreli takip ettiğim ender kalemlerdensin. Tebrikler.
Offfffffffffffff.. Ulan kardeşim sen ne yaptın ya. Hepsi birbirinden harika dizeler. Yoruma diyecek birşey yok zaten. Yüreğinden öpüyorum kardeşim benim.