Ben sensiz gecelerin kasvetiyle baş başayken...
Sen,bensiz dünyayı lütuf olarak görüyorsun öylemi ?
Al öyleyse,bu hayatta en büyük hediyen
yine benden olsun !

~ ~ ~

Trajedi/k sonuçlar yansıyor
çelişki dolu bakışlarının
zihnime düşen röntgenine...
Büyüyor göz bebeklerim git gide...
Yer ile yeksan olmuş bir bedenle,
bi çare arıyorum...
bir çare,sessizliğe...
Ve sen inatla her gece düşüyorsun
düşünceli yalnızlığımdan soluma doğru.
Reflekslerim yavaş kalıyor artık,
tutamıyorum seni.
Elini ver...


Bir umut diyorum,
Sağ kalanlardan bir umut...
Belki tutar ellerimden ve doğarım yeniden...
Elini ver...
nafile...
boşa hücre öldürüyorum yarım kalmış aklımda...
Yarım bırakılmış,
yanık yanlarımı kim tamamlardı ki senden sonra...
Esip geçmeye bir gayret dileniyorum kendi kendime ve
Çolak cevaplarımın kan izleri kalıyor çarptığım kayalarda...


Aklıma düştüğün vakitlerde
yelkovanla akrebin en geçimsiz anları başlıyor duvarda
ve çatışmanın tam ortasında buluyorum kendimi...
Her saniye,
boş kovan...kuru gürültü
Ve saatler sana doğru gelirken,
Ben uzaklaşıyorum adım adım senden...


~ ~ ~

Bu kifayetsiz kalan cümlelerle dile getirmeye çalıştığım şey
hala
"Sen"lik miydi ?
Yar,senin...
senin gizli öznen,kimdi ?
Senin için bu kainatı alt-üst edebilecek bir yüreğe...
Hangi Evren’de yaşamayı tercih edip,
kendini büsbütün ve neden Teslime’ttin ?
Ve ne zaman üvey düştük kol kolayken biz bu yolda ?
Can sekiş/lerimi seyrederken mutlu mu oluyorsun ki hala ?..
Hadi sen...
Sen Gittin,
gittin de...
Ben
kaldım mı sence geride ?...
Astım bir urgan ile hayallerimi,en deli çağında...
umutlarımı tutup saçlarından sürüye sürüye geçtim şu dünyadan
bu genç yaşımda...
Bittim...
O üç günlük bayramında bende,gittim...
dört dostun omuzlarında yük bindim...
Seni,zehir - zıkkım,
haram ettin ve işte ben
Aslında her gece buna içerlendim
her seherde bunun için doldurdum şarjörünü kalemimin
ve kurşunlar yağdırdım,boş kalmış tüm sayfalarıma...
Şimdi hepsi senin nazarına...
Hepsi yeni,yalandan dünyana.
Sizin dünyanıza...


Oysa ki ben ;
Yok saymak isterdim,dünü...
Sensiz ve bensiz geçen her günümüzü.
Ama bu yokluğun içinde,ancak
kendimi göremiyorum aynada...
Başaramıyorum.
Başaramıyorum tek başıma...