Her deniz yırtılmasında
Aynı sesi martıların içimizden geçen
Fiyakalı zamanları bunlar sevdanın
Gerisi sigara külü
Dipdiri sevişmelerin sessiz sedasız örtülüşü
Koyu uykularda biriken anlamsız yalnızlığımız
Ne ağır şu uzak denilen zehirli kuyu
Yıkandığımızda içimizden yükselen
Dumanlı koku ki dindirmiyor rengini siyahın
Hiçbir gökyüzü.
Bir masada unutulmuş gibiyiz
Saatler sonra ihtiyaçtan dönüp gelinen o çok zavallı
Bekleyeniz sadece bekleyeniz, kendimize geç
Upuzun bir sıra sonuyuz kimi zaman
Önünümüzü göremiyoruz, arkadan iten biri hep
O korktuğumuz yorgun gözlere
Kime kanasın şimdi kadının öpülmeyen dudağı
Yastıklarla bastırılıp öldürülüyor her gece
İçinde o sessiz yankı
İpek ten kanatları oysa uçmaya zayıf
Hangi esmer eli tutsa ölüme öyle yakın
Şimdi sadece bir avuç korkuyuz
Başkasının cesaretine