BOZKIRDA ÖLEN ÇOCUKLAR
Çürük kafeslerini incitemez evcil kuşlar
Ve çocukların uçurtmasını hep teller tutar bozkırda Gün her sabah gözbebeklerini parlatınca Bütün avlular parsellenir babalar tarafından Yine de ağlamazlar geleneklerin göz hizasında Bozkırda düş kırıklıklarıdır adetten olan Baş eğmelerin ufku sürgülediği mekanlarda Düşününceler boğazlarında kasıtlı bir yumrudur Okyanuslar vakitsiz ve habersiz çocukları hep bekleşir Sonra bol gelen bedenlerinde meraklarıyla ölür çocuklar Artık sormazlar kaç kişi debelenir boysuz hayatta Lakayt takvimlerden kaç kişinin sevinci sağ çıkar Ve kaçının özü kaplıydı sahaflar tarafından Unutulurdu en gerekli sorular saklı kuyularda Benzemek kara ölüm gibi bulaşırdı En şen şarkıların buğusu gibi tükenir yıllar Geçen bulutları unutmak gibi amansız Leylekler kat ederken taptaze gökleri Çocukların bütün düşleri başka yerde doğardı Bahar başka yerlerde bulurdu cüssesini Ümidi coğrafyaya ilişik bütün çocuklar gibi Umutlar afişleri televizyonları yüceltirdi Ve hiç kullanılmamış bayramlıklar gibi Duvarlarda asılı kalırdı otacı aşklar Geç de olsa göğün mavisine uyananlar Firari çocuklar cesaretleri kadar konuşur Onların olan hiçbir şey seçmedik Onların olmayan hiçbir şeyi de seçemedik şimdiye kadar Gezginler iyi bilir seçmek bir lükstü kır çocuklarına Kirli topraklar, kaskatı ırklar, kör inançlar Durağan her şeyi çöreklenmiş bulduk etimize Seçmeden dururuz acının en orta yerinde Bu yüzden tadılmamış ne varsa Ve kurulmamış kalelerin bütün günahı onlarındır Hiçbir şeyi seçemezse çocuklar Ancak eski bir bedenle uyandık gökyüzüne Eski ağaçlar gibi meraklı ve mahzun bulduk zihnimizi Yeniden yeşermek için korkulardan arındık Baştan aşağı hüzne boyandık, gülmeyi icat ettik Nakaratları silip yeni bir sözlük yazdık Çünkü kundakta yağmalanmıştı bütün cephanemiz Ey bozkırın erken ölecek ücra çocukları Gülmek bedenlerimize ölmeden yakışıyor Ey bir ölüyü çocuklarında diriltmeye çalışan babalar Öldük işte size benzer artık ufkumuz Şimdi verebilir misiniz çocuk aklımızı Bir haziran vakti en ücra bozkıra Bozkıra bozkıra gömün uysal toplumunuzu |