Siz baylar, çoğunluk olmanın mağdurları
Buyurun, anahtar paspasın altında
Oysa kilitli değil bu parşömenler
Damarlarımı yırtarak yonttuğum kelimeler
Okunaklıdır bir denizle yaklaşınca
İşte yaygımı seriyorum yankılı ayaklarınıza
Ayrı tarafta kalanların gözyaşlarından bulaşan
Utançlar lekelemedi asla kapılarımı
Kapıları çürüttüm damarlarımı yırtarak
Kinlerin gitgide daha da kestiği kollarımı uzattım
Sonunda kollarım sadece başımı örterdi

Hazandı, ölü bir el yakamdan koptu
Yapay bir hududu ağlayarak geçtim
Çekindiğiniz bütün kapıları çaldım
Yasak pencerelere uzandım, sadece loş ışıklardı
Eski bir öfkeyle hangi cana bilensem
Hüzünlü bir şarkı göğsümü yıkardı
Aynalardı yüzlerinde beni yansıtan
Darağacına sürülen mücrimlerin
Kalpleri ki ibretlik, terazilerde öğrendim
Katil ve maktul aynı hüzne denk geliyordu
Bir yalanı bile inleterek ağlatan
Şiirlerden sızıyordu en güzel lafızlar

Kadının güzelliğini bulandıran cüzamlı bir sözü
Bir çakıyla kalpleri temizleyen çeriyi
Ve kadının hep yarım kalan sözünü
Yarım olamayan, aksine katbekat hüznünü
Bundan başka kitaplardan öğrenemeyeceğiniz
Bir tanrıya yakışanı öğrendim
Ve bir köşede usulca çürüdü korkularım
Rastgele bir insan rüzgârını kaptırınca
Ve hiçbirini hissetmediniz, tam çözecekken
Her şeyi cürüm diye acelece sildiniz
Bir korku askılarınızda ve koynunuzdaydı
Duvarlar büyüttünüz ufka bakarken
Bölmeyi adalet, anlamayı cürüm saydınız
Ve her sabah dibinden yürüdünüz mevzilerin
Oysa savaş başka cephelerdeydi
Ayrımsız ölüyordu neşeye dair çulsuz insanlar
Gerçekten insan kolay başlayan ve zor bitendir
Bir kulak olmayı bilmeden nasıl olacak ki
Buruşuk sözlere bile ulanan kulaklar olmadan

Damarlarımda rutubet olsa da
Kelimelerinizi giyindim çarşınızda
Gövdeme beneklerinizi çizdim mesela
Ve ufka sizin gibi uysal baktım
Bir yıldız düşünceye değin bekledim düşmedi
Zorlu bir durakta durmadan bekledim
En güzel mevsimlerimi yırtık bir çuval toplamıştı
Ve saçlarım ağardı koridorlarda büyürken
Yüzümde ya avcı ya da av aranırken
Bilmiyorlardı böylesi toplulukta
Ancak bir köpeği tarif edebilir yüzüm
Bilmedikleri bir onuru içinde taşıyan
Yani kapısız…