ELMİRA
Elmira gel, ihtimalleri bırak
Acıyı etimizle besliyorlar durmadan Uykularımızda sunuyorlar mutluluğu Olmazları öğretip bize hudutlar çiziyorlar Aciz ve varlıksız istiyorlar hepimizi Cüzleriyiz karşılıklı heveslerimizin Seni verir miyim arsız sıradanlığa Elmira gel, ihtimalleri bırak Düşünme mesafeleri, kapanmaz boşlukları Kaybolacağımıza dair ne varsa unut Mecburiyetler, ezberler öldürür seni Söz veriyorum bir ana bile değecek Şaşırtıcı evrene bak, yoktan varoluşa İmkânsız olan ne kadar değerli Elmira gel, ihtimalleri bırak Bin yılın söylenmemiş sözleri bende Sen ki bin yılda açan mahrem bir çiçeksin Erbabıyım kusursuz ölçülerinin Yüzüne bak, düşünürüm seni Anlarsın nasıl da düşlerime değdiğini İmkânsıza inanırım, geçmişine bile Ki ben ihtimallerin dışında buldum seni İhtimalleri bırak, vakitsiz gel Elmira |