edilgenŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sessizlik kuyu gibidir Her derdi her sırrı çeker içine Sessizlik kuyu dibidir Kendinden başkasına görünmez Ve her canlının ölümü tadacagi gerçeği Ölümü masum göstermez “ Senin belirsizliğin hiçbir yere gitmiyor” dedi Kuş yumurtalarını kıran iyiliksever Zaman ilerliyordu yolcularıyla beraber Ben duruyordum Kök salmış gibi betona Hareket kabiliyeti sınırlı Tek başına ve uzak her şeyden Özlemeyi kavuşmak için sananlar Ödeyecekleri bedelin hesabını yaptırıyorlardı duygularına Benim duygularım hesap yapmayı bilmiyorlardı ya Ya tenezzül etmiyorlardı Kavuşmak Her koşuda At başı önde gidiyordu Mutlu sonlar görüş açımdan çıkarken Zaman ilerliyordu ve belirsizliğimin şuuru bulanıyordu Kutsal bir gerçeği korurken zihnimde -görünmeyen muhafızlar- Kalbim ritmini yavaşlatıyordu Dışlanmışlığın küskünlüğüyle Ve boynum giderek sertleşiyordu Gözlerim büyürken Önümdeki manzara küçüldükçe küçülüyordu Hiçbir yere açılmıyordu işte Kapı görünümlü duvarlar Zaman ilerliyordu ve ağaç oluyordum sahiden Bulut olup yükünü boşaltıyordu üstüme keder -Sahte bir vurdumduymazlıkla- İşine devam ederken kuş yumurtalarını kıran iyiliksever Görmezden geliyordu olanları Ve Her acı, rengini arıyordu gövdemde Ben s e s i m i |
Her acı, rengini arıyordu gövdemde
Ben s e s i m i
tebrikler güzel şiire...
geç kalarak birazcık :)