Olanca gücüyle yakıp nefesini yeşile, tarikinden ve
şehirlerin deveranıdeminden şehrime düşen şaire, Cahit Külebi’ye


I

Rahlendeyim, anaforlar arasında
Bakir tozu çıkaran topraklar üzerindeyim sessiz
Arastada , Zeytindibinde
Ceviz ağaçlarına tırmanan muhacir kızlarının bileklerindeyim.


İncir yaprakları altında
Çeşme zıvanalarında ıslanıyor dudaklarım.
Cemreler çalıyorum resmi gayri resmi mısralara
“dön geri bak” dediğinde gözlerimin kanlarını silip uykudan
Kendi kehanetini bulan kâhinler gibi
Öylece seyrediyorum Niksar’ı.


II

Yağmurlar düşüyor pervazlara kavlince
Islanıyor kirmenler
Islığım düşüyor çöreği büyük cami önündeki pınara.
Kavlince düşüyor pervazlara yağmurlar.


Bir narçiçeği gibi gülümsemeye başlıyor şehir,
İlk medresenin şahsuvarlarında.
Yağıbasan ilminden iklimlere savruluyor âlimler.
Siliniyor masiva, evlad-u iyal bile gözlerimde.
Balçıktan güller yapıyor simyacılar.


Gamzesinden buğday düşürüyor çocuk
Ve rüzgâr, tomurcukları diriltircesine
Savuruyor
Itrinin bayram tekbirini Ulu Camide
Ve Emrah’ı
Sabahtan bir fidanın gövermesini gözlerken


Melikgazi’nin künyesinde okuyor emişlerim
Kelkit’in tılsımlı nidasını
Vakanüvisler, seyyahlar, evliyalar
Sentorlar, tanrılar, tanrıçalar
Birer sütre gibi duruyorlar şehrin kefaretine


Güneş yanığı kızlar geçiyor, şu Kırkkızlar
Bir ahitle çıkıp önüme sunaklarından dökülüyorlar pir bir
Bir an bütün şehirlerin kıblesini bulmuş gibi
Bütün dinlerin cümbüşündeyim sanki


İnsanlar geçiyor
Her biri bir rengin ebabil kuşları gibi,
Mikail’in nefesinde ince bir tını gibi söyleşen insanlar
Şimali parçalayan güvercinlerin avuçlarında
Seni okuyorlar


III

Artık dönüyorum şair
Anonim büyüyen cevizlerden vişne ağaçlarına.
Almus’a.


Ellerim titriyor bilsen, ısırganlar büyüyor eskizlerde.
İzbe bir yoldan gidiyorum
Anaç gürgenlerin arasından.
Kekik kokuyor yoncalar.
Nasır bilemiş topraklardan geçiyor arabalar.


Burada, yeşilin doğum lekesi var üzerimde.
Bir pekmez dudaklarımda kan gibi.
Elimde pullu sazan oltası, mahlebe aşılanmış bir vişne fidanı,
Can suyu satan ardıçlar gibiyim
Memleketteyim.


Harmanda hoş bilezik tutmuş mehter
Tandırda ekmek, dimağımda huzur
Kıblesiz martılar geçiyor üzerimden
Ve dağların dehlizlerindeki yaylalar
Ve at başı giden elik sürüleri
Ve pelit ağaçları
Eğiliyorlar su içer gibi yüreğimin sesine


IV

Bu dilemma balçıktan bir ibre şair
Ha rahlende ha nefesindeyim
Bir hicabe makamıyım kapılarda
Şehrengizler içindeyim
Sevmek mecali var içimde
Ha gözlerindeyim
Ha ellerimin gölgesinde




AHMET SERDAR OĞUZ / NİKSAR