En/esaltı yaşındaysan ve gözleri göçmüş bir şehirde evin yolunu kaybetmişsen bu şiire doğru dizeden giremezsin Enes! atalarının feodal iyimserliğini yitiren nemli bir seher yelisin artık madem gözlerin küstürülmüş en sevdiğin gömleğin yırtılmış ve madem annen sa’y halinde her sokakta durma! kıvrılan ilk ırmakta saklıdır vuslat.. es! aklı başında bir deliliktir kaybolmak ki bazı mikroplar kalbe doğru damardan ulaşmayı bilirler değil mi ve yine sızlı olur el değmemiş bir aşkta herhangi biri olmanın kifayetsizliği.. oyy Emily! şehirlerin iskan edilmemiş hallerinden çarpıp geçmektir rüzgar olmak bakir ölümüne giydirdiğin şiirler ve çıplak çocuk gözlerini kuşanman yırtılabilir bir yaşam biçimi.. büyüyün artık eyy çocuklar dedik ki esmer güller var ve ’nereden eserse essin rüzgar’ kayıp çocuğun gülüşünde saklıdır yenik bittiğim tek maceram gerisi bahar bahar ki; şizofren bir ruh devinimi.. _____OFFFFFF _____/ Bab-ı Ali yokuşu kadar yorgunum yine _____’sevdiğim! biraz borç para versen keşke’/ Böylece Necip de anımsanır ve kayıp çocuk ve rüzgarın çarpıp geçtiği şehir ve benim rüzgar hallerim yeniden kutsanmış olur.. |
büyümek? ..işte o zor biraz
eyvallah şiir