tüter hüzün,
bir gün yanar, bir gün söner.
Ümit bakıştır, 
Gülüşler güne, 
Ağlamak geceye bırakılır. 
Siyah-beyaz gibi. 
Ya devrilen bakış hangi yüzle yapılır.....

Hüzün kokulu harika şiir, yorumla bütünleşip yürekleri ahhhhh dedirtiyor...
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...

“Devir bakışlarını üzerime,”
Hep devrik dursun yine aynı şekil de
Ben seni yüzerken ruhumun sahilin de
Sanki ceset ceset duruyordum yakamozların saklandığı yerde…

Onun her yok dediği şeyin içinde ben bulunuyordum
Çünkü o, ben de sen yok deyip duruyordu
Senin yok’lar da kendimi arıyor ama bulamıyorum
Gide gide ben yalnızlık “meczup’u” olmuştum,
Bari “Arsızca çal çocukluğumu, azada özensin tutsak ruhum...”

“Devir bakışlarını” gözlerime
Gözlerin de öleyim ben o ölümsüzlüğü !
“Yalnız sen...”
Yalnız seninle yaşarım yok’luğun en şahane acısını !
Çok görme bana sen de böylesi bir acının yakınlığını
Yani bu “Ölmekten bozma hayatımızı’n” açbiilaç varlığını…
Çok görme tamam mı ?...

Gör Bak ki ben var olacağım öldükçe
Devir, “Devir bakışlarını gözlerime” devir bir iyice ?
Belki ölüm yalnızca susuz bir keder,
Ama belki ayrılık, bir bakarsın umulmadık bir an da geri döner
Gerçek ölüm olmadıktan sonra ucun da susuzluk bir yerde biter
Ölüm beni senden tanır, kendini bana alıştıra alıştıra zerk eder
Ve aşkımızın üstünden çok istenmeyen zamanlar geçer
İster istemez o olumsuz etkileşim bir yer de biter
Ama ayrılık ölümü, aşkın susuz ölümünden bin beter…

“Göçmeye çırpınan bu kuşu kılma kanatlarından yoksun…”
”Ölmekten bozma hayatımız’da” bir ölü kuş olsam bile bırak ki yüreğim azada uçsun ?
Ben bir yok’tan var olan, bir yok sayılıyorum madem,
Bari çıkar yüreğinden anıları bizleri sana konuştursun ?
Hem söyleyip, hem dinlerken sen de kendi içine canımı doldurmuş olursun…

İmge zenginliği vardı yer yer
Hem de çok çok zengin ve erişilmez imgeler !
Uçuşup dururyordu satırlar da ahşer mahşer !
Derya gibi hiç göz değmemiş kelimeler,
Sayın şairin yüreğinde boy göstermekteydiler
İnşallah kem gözler imgelere değmezler ?
Ve de sonsuz size T E B R İ K L E R !!!!!..........

eger yaşamasaydık bu acıları ve duyumsamasaydık bu kadar derinden yara almasaydık..nasıl biz olabilirdik k,iyiki yaşamışım diyorum ve iyiki ben olabilmişim ne mutlu bana....yeniden yaşama sansım olsaydı aynı hataları daha bilinçli yapmak isterdim...saygılarımla