Bir Konuğu Var Tanımadığım YüreğininŞiirin hikayesini görmek için tıklayın sevgilim
tanışacağımız güne kadar şartlarımı şiirleştiriyorum...
sığınacağım
yüreğine sağ kurtulduğum anlamsızlıktan bitkinim , ağlamaklıyım çok değil uzun değil hiç değil gözümü kırpmadan baksam yüzüne yatışır hiddetim senin görevin rüzgarın sarışınlığını öldürmeden yağmuru yağdırmak acırım doğduğum renge gülümseyerek ettiğim dualar saolsun hisssizliğim şenlensin sığındıysam sığın sarıldıysam sarıl ben sonsuzluğa hep inandım kederimde isyan yok pes etmek hiç yok misyonu yok kahkahamın görevim aşk tat veren dudaklarımın ıslaklığı sessiz sokaklara benziyor yoruluşla getirdim kendimi kabul et beni kabul ettim seni aciz çocuk terimini kulllanmadan tahammülü yaşayalım beraber biliyorum bu her şeyi öldürüyor büyük yazıp küçük yaşayanları affetmeyeceğim çocuklar bedel ödemez... kat kat düşler var üzerimde ve dudağı bükük küfürlerim suskunluğuma sebep devasa boyutta çürümüşlük ateş düşürüyor ciğerime eli kanlı günlerin inadına bir gizi yutuyorum umudu doğuruyor an anlatamadan damarımın içinde yok olan bir denklem yüzümün yarasını kaplıyor Tanrı bildiğini kuldan neden saklıyor gerçi hepimiz bir hayalin bekçiliğine soyunup şehirlere dağılmışız kabus severler kokuttukça renkleri birbirimize sarılacağımıza azalıyor çocukluğumuz sevgilim iyiliğin çaresizliğine dayanamıyorum hep o yüzden çağırdım seni boğulmak istemiyorum kıstırıldığım yalnızlıkta çocuk kadınlar yanında taşır panayırları üstelik ben yetinmem gürültücüyüm sevmede düşün bunu... |
yazarken kalemini kemirdiğini düşündüm bazen
bazen de silgisini kemirip tükürdüğünü.
Öyle aktı ki anlatamam.
Harikasın kadın...