KIYAMET...
Türevi yalnızlığın
Bir adım uzağında olsa da Adı sessizlik mesken tutulduğu O kalbin, İstiflenmiş onca boyunduruk Gizli saklı… Çoktan reşit olmuş sair duygular Öncesi ya da sonrası yetişkin tabuların. Bir kademe öncesi çocukluğum Yine de mecalsiz gönül Perperişan kıyamet öncesi İstiflenmiş hükümlerin Üzerine düşen gölgesi. Ezelden beri süre gelen o erişilmez sır İçimi titretir o rehavet Sığındığım varlığına İlahi Aşk, Sonsuzluktan mütevellit. Kural yasak tanımaz insanoğlu, Baştan sona hırs, riya dolu Ne zaman ki sıkışsa başı An gelir, hükmü verir Dost bildiği sırdaşı. Neyi nasip ederse Yaratan Gün doğmadan uyanır benliğinden Anlamına vakıf olamadığın eşsiz rüyaların. Zamandan gayrı nedir önem arz eden Yelkovanın hızı yetişmez akrebe. Telaşı bitmez beşerin Yine de kalmaz mecali Bekler sadece vereceği son nefesi. Gün güneşin aşkıyla erir biter Acır canın gece üstüne O perdeyi çekerken, Gün ola hayrola Yine de kıyametin bir adım uzağında. |
Kutluyorum.