YALNIZLIK DEDİĞİN
Sızıların en bitimsizi
Gün ertesi Hüznün tecellisi. Yanık bağırların buruk bir tebessümü Yürek yakan o sessizliğin Nihayetsiz sesi Metruk yüreklerin izbe köşelerinde saklı gizli. Terk edilmişlik kadar acı belki de Susmak, tüm öfkeyi Duvarlara kusmak. Gidişler dönümsüz olsa da Yer gök kadar engin Ölüm sessizliği yalnızlık dediğin. Mührü çoktan söküldü kalbin Sığdır içine ve haykır Ne varsa biriktirdiğin Yanıtını almasan bile Alay etseler de göz göre göre Kalmadı artık mecali şu benliğin. Bir kez çıkmışsın insanlıktan Yakıp kavurdu her şeyi Şu ahir zaman Kat katabildiğini İtiraf et bilip bilmediğini Ne çıkarsa bahtına Kimse kol kanat germese de varlığına. |
Güzel şiir için kutluyorum.