aslında
Ö'temizdi
-dudaklarında piç bir dilin direnişi-
kefeni cebinde yaşamakla lanetlenmiş insanların hüküm sürdüğü

unutulması gerekeni hatırladılar
hatırlanması gerekeni unuttular

unutmak ve hatırlamak arasındaki husumette
ne mağlupları belli oldu
ne kazananları

keşke Allah birileri için kıyameti bu kadar uzak tutmasa ya da o kutlu güne kadar rolleriyle yetinip, hakkını verse insanlar!!!


bu kadar vurma şair
bazılarının birden fazla ölme hakkı olabilir
...

"
kanamalı bir coğrafyayım mahzunum, yedi elemden müteşekkil
kendi yaralarıma rötuş atarım yedi meridyen ötede ;
dargınım ve kıpkırığım işte..

anla !..

sadece paramparçayım
kırık dökük
darma duman olmuş bir dağın hırçın bir denizin kenarında parramparça yatması gibi
adıma kumsal diyor olabilirler ama
paramparça birkaç dağım aslında..

anla..

kardeşinim ben; yırtık bir atlas
muharref bir din
metrk bir ayin
yitirlmiş bir ülkeyim ben
bana kızma !..

kızamıyordu saklı ülke ; kızamıyordu bu güne ve herkese
kızamıyordu çünkü korkusundandı kurtulması korkusuzluğundan..
kızmıyordu çünkü 'yetim kalsın istemiyordu hiç bir yeşil hızma'

öksüz müydü aslında neydi..
dingin bir çöl yetimliği mi iki nehir arasında
kaderin dehlizlerinde sadece bir ışık huzmesi belki

ama kızmıyordu yine de
herkesin üzerinde bir kere ölmeye hakkı vardı
korkmaya ve umud etmeye
sadece bir kere
ağlar gibiydi ama kızmıyordu Allah'a ve kadere.. ..

her eylül yeniliyordu acısını yinelemeye onararak ol yitik ve esmer ülke.. "


LaEdry tarafından 8/31/2014 12:45:48 AM zamanında düzenlenmiştir.