İMKÂNSIZ MUTLULUKGeniş ağızlı bir maşrapadan içtim, Bu gün ben sabahı. Kuşlar kondurdum yılgınlık ağacıma, Dallarına yürüdü bahar. Uyandı saklımda birikmiş çocuklar, Her biri birbirinden şakacı. Almadım hüznü, kederi içeri bu gün; Evde yok dedirttim! Gönlüme imkânsız mutluluğu öğrettim; Güne düşen haberlere kadar! |
Evde yok dedirttim!
Gönlüme imkânsız mutluluğu öğrettim;
Güne düşen haberlere kadar!
Pozitif enerji veren duygular finalde negatif enerjiye dönüşmüş.
Yaşadığımız ortam maalesef mutlu olmamıza engel oluyor.
Devekuşu gibi başımızı kuma gömüp de yaşamamız imkansız.
Kısa fakat çok anlamlıydı.
Kaleminizi duyarlı gönlünüzü kutluyorum.Sağlıcakla mutlu kalın.