Seni bana çok gördüler, yok gördüler
Hiç gördüler, düştüler tek tek benden
Kuruş kuruş, tane tane, ter ter
Aldılar seni benden ölümden beter

Şu an sensizim, kimsesiz ve çulsuzum
Kuruşsuz, aşksız ve mutsuzum
Paha biçilemeyen sana, inanmadılar bende
Tek taşım, inci kolyemdin sarraf olamadılar
Beni sana münasip görmediler

Kıymet biçtiler sana, kırata vurdular seni
Beni senden düştüler bir bir, tek tek hem de
Sen etmezmişim meğer değmezmişim sana
Yazık ettiler aşkımıza oysa mücevherimdin

Tek kıymetlim, tek değerlim
Yüreğime astığım yirmi dört ayarımdın
Yirmi dört saat ayrılmadığım
Beni sana uygun görmediler

Seni bana pahalı gördüler ucuz bir aşka saydılar
Yok yere aşkımıza girdiler kuduz ettiler
Aşkımıza fiyat biçtiler gözyaşlarımı görmediler
Ak düşen saçlarımı dahi saymadılar

Uykusuz gecelerimi bir kalemde sildiler
Firari bakışlarıma ayıp ettiler
Bende bu aşkı kayıp ettiler
Beni yok sayıp bu aşkın içine ettiler
Beni sana layık görmediler

Seni bana çok gördüler, yok gördüler
Az gördüler, hor gördüler
Ne de çoktum oysa baktıkça sana çoğalıyordum
Her yeni gün daha bir âşık oluyordum
Mevlana ’ydı yüreğim, Mecnun’du ruhum

Ellerine, parmaklarına, tırnaklarına
Saçlarına, kaşlarına sinene değin
Usul usul aşk tutuyordu yüreğim
Mayalanıyordum sende dem dem

Ufkum daha bir genişliyordu
Havsalam daha bir ferahlıyordu
Kocaman oluyordun bende
Ve yok oluyordum sende
Beni sana layık görmediler


Seninle bir an dahi bana ödülken
Sensizliğe hükmettiler gülerken
Seninle her yer baharken kışa saldılar
Seninle ağulu aş tatlıyken açlığa mahkum ettiler
Seninle güller içindeyken dikenlere attılar
Seninle cennetteyken cehenneme ittiler
Seninle mutluyken hüzne batırdılar

Seninleyken;
Beni bir kalemde sildiler, beni sana şık görmediler
Beni senden düştüler, beni sana aşık görmediler