Bana göğü anlat anne!
Ben göğe hiç bakmadım ki!
Şairin dediği göğe bakma durağını da bilmem
Hem benim tek şairim sensin
Ve dediğin gibi ben senin en özel şiirinim
Bildiğim ana kucağıdır tek, baba ocağıdır.
Gökte uçan kuşa, maviye, buluta, uçağa…
Nasıl da hasretim uç uç böceğine, kelebeğe
Ben dünya gözüyle bakamadım ki hiçbir güzelliğe
Hayalimde sevdim, senin sesinde
Mavi midir gökyüzü herkesin dediği gibi?
Uçsuz bucaksızmış bir de.
İyi de ben maviyi bilmem ki anne?
Senin sesin gibi midir mavi dedikleri de?
Kokusu var mı mesela?
Yumuşacık mı elleri seninki gibi!
Sınırlarını görmem ki göğün?
Huzur bulduğum senin göğsün anne.
Bana gülüşümü anlat anne!
Gül yüzümde çiçekler açıyormuş gülünce
Umutlu bakıyormuş gözlerim,
Hep öyle diyorsun ya, sahi mi?
Bana çiçeği anlat anne!
Çiçeğim deyip sarılıyorsun ya
Yüreğimde bir tomurcuk filizleniyor o an
Ve sen varlığınla onu büyütüyorsun
Bahar oluyor içim, burcu burcu sen kokuyorum
O kadar mutlu oluyorum ki sorma
Ben rüyamda hep seni kokluyorum çiçek diye
Dünyanın en güzel çiçeği sensin bana bil işte
Kokun mest ediyor karanlık ve sessiz dünyamı
Ne desem az gelir kifayetsiz kalır sözlerim
İşitmem ben senin haricindeki sesleri
Ya sen benden önce gidersen cennete, sensiz halim olur nice.
Ya ben senden önce gidersem, olmasın bu hayat sana işkence.
Üzülme o zaman bil ki seni orada tam olarak bekleyeceğim.
Bana kuşların cıvıltısından bahset anne?
Bahar gibiymiş sesleri.
Ben senin sesinden başka sesi işitmem ki?
Pamuk gibidir sesin, yüreğimi okşar, sakinleştirir
Kuşlar şarkı söylermiş, bülbül varmış mesela güle âşıkmış.
Ben bülbül olursam sen de benim gülüm olur musun anne?
Ben gül olursam sen de benim bülbülüm olur musun anne?
Bana sevmeyi öğret anne, yokmuş gerçek dünyada hakiki seven
Ben baştan ayağa sevildim zaten bunu diyenler senden habersiz galiba
Allah’ıma şükrediyorum daima: “İYİ Kİ ANNEMSİN.” diye.
Gözümsün, kulağımsın, sesimsin
Canımsın canım, damarımda akan kanımsın
Kalbimin bir tanesi, ömrümün en nadide incisi…
Yaşama sebebimin birincisi.
Sırtımı dayadığım en sağlam duvar
Söyle senden başka kimim var
Başımı koyduğum en yumuşak yastık
Kalbimi verdiğim yegâne varlık
Ayaklarının altındadır cennet annem iyi bilirim
Ben o ayakların bastığı toprağın her zerresine dahi kurban olurum
Hakkını nasıl öderim ben, rabbim şahittir yaptıklarına
Ben senin özel çocuğunum anne,
Yerdeki yıldızınım
Sen de benim ömrümün yegâne özelisin,
Karanlığımdaki güneşimsin.
Şimdi açabilseydim kollarımı da sarılabilseydim sana doyasıya,
Bir kerecik de olsa kemiklerim kırılsaydı hiç de
Tutabilseydim ellerini de öpebilseydim avuçlarının tam da ortasından
Şükrederdim rabbime milyonlarca kez
İşte annem bu da bizim hikâyemizdir
Sermayemiz kalbimizdir, eksikliğimiz şükrümüzdür.
Bu imtihanıdır rabbinin sevdiği kuluna sunduğu
Ve kulunun kayıtsız şartsız teslimiyetinde rabbini bulduğu…