Yaşıyorum işte sevgili
Her şeye,
Herkese
Sana rağmen!
İmla yanlışlığına düşmeden
Noktalamaya takılmadan
Anlatım bozukluğu yapmadan
Kusurlu yaşıyorum, fazlasıyla eksik
Biliyorum ki her şey tam olsa da
Sen yoksan kalbimde olacak o boşluk
En güzel eksikliğim sensin
Beyan ediyorum “kalp beyanımdır”
İtibar edilsin, meraklısına ilanen duyurulsun
Yaşıyorum işte sevgili
Hüznü dibine kadar
Acıyı alabildiğine…
Yalnızlığı Allah’ına kadar
Kimin var diye sorma
Nasılsın deme asla
Merhamet etme bana sakın
Döktüğüm gözyaşımdır,
Sicim sicim kahrımdır
Misli olmayan bir ağrı var yüreğimde
Tarife gelmiyor
İfadem yetmiyor
Ne kadar acizim, Allah’ım.
Yaşıyorum işte sevgili
Buna yaşamak denirse
Nefes almak yetiyorsa evet
Alkışlanacak hiçbir yanım yok
Takdirden ziyade tekdire yakınım
Sevilecek değilim, özlenecek hiç değilim
Kirli sakallarım var benim, eski elbiselerim
Bir de kırık kalbim
Bu kâfiyse yaşamaya üstü kalsın derim
Benden daha beteri yoktur, bilirim
Nasıl da yaşıyorum bilsen
Gökte bulut yerde umut ile
Dalda çiçek kalpte aşk ile
Kursağıma kadar hüzün ile
Yaşıyorum işte sevgili
Yaşamak denirse buna
Her şeye
Herkese
Ve sana rağmen!
Kurumuş dalda sürgünüm var benim
Çöle dönmüş yüreğimde gülüm var benim
Herkese her şeye “ölü” m var benim
Tek sana sevgili sözüm var benim