Su 150-Özlem Değişik“-yau acaba Özlemin saçları nasıl? uzun muu, gısa mı irengi ne? sarı mıı, gara mı saşlarını bi ta ğörebilcen mi gözlerinin irengi ne dudakları boyalı mı? anam “şe(hi)rli garının dudak boyasına dik topu(ğ)una yetemessin” deyo ya neyye? ne yetemecen Alla(hı)n aşgına Özlem istesin canımı veririn ondan gıymatlı ne var hu Yalan Dünnada canımı bi(r) deği(l) bin kere versem uğruna gene de az geli(r) valla emme Özlemin pabbası dik topuk mu? dudakları boyalı mıı?, hakiki miii?, boyalıysa boyasının irengi ne? dönüp bakmak mümkün mü hay senin Gara Dayını, dayının gızı Kel Haçca’yı töbe töbe bi de düşünüyon “-ne deyon o(ğ)lum len sen yarın bu adama “dayı” deycen öyle ya “gülü seven dikenine gatlanı(r)” biz de dayısına da, dayısının ğızına da gatlancaz gari çare yok ahh Özlem ahh emme.. bi dakga!! dur orda.. dedim kendime; valla Allah bili ya… bu döyüs bana kendi gızını gasmayı düşünüyo haralda ğızının hallarına da bakarsan “yeme de yanında yat, orasbı! Allah bili(r) dünden ırazı” bi de dönüp kendime; “-len o(ğ)lum, dur bi leenn sen “kendi-kendine ne gelin güvey” oluyon “gübe girmeden turşu” oluyon “dur daha hol yok-yumurta yok” dedikleyin gapılarını çal bakalım bi ne deycekler öyle yaa? kaş para başlıg isdecekler gara dünnada bi(r) o bi(r) de ben galsam garısızlıkdan ölürün de onu olman, ona dönüp bakarsam iki ğözüm öğüme aksın, değil bi(r) de üsdüne üsdelik başlıg ha! “kırtıklı guruş ” verisem n’olayın .. kendi hesabıma, geşmez gavır parasıynan bi guruş verenin sülalesini … değil bedafa da vercekler geç dee üsdüne para verseler de on gönlüm olsa da.. onunu da Özlemden başgasına ayırman asla kat’a Özlem benim canım ağa! hemi valla-hemi billa öte sözün beri başı işin asıl can alıcı noktası ne biliyonuz mu ben Haçça’yı alı(r) sam “Özlem n’olacak” abey öte tarafdan Özlemin kötü habarını almak var ğız ayda yıl da bi köyü zeyarete gelse; … bana enişde mi deycek ya ben enişdeye ne deycen düşüncesi bile nutgumu garışdırıyo feylimi bozuyo alt-üsdediyoru len bunnar nerden neşet ediyo ” neye sebep zeynimi garıncalattırıyo yauu bi(r) yandan da bakınca bu adamın, bu ğüne gadar, ne halımızı, hatırımızı sormuşluğu var ne gapımızı çalmışlığı daha ötüyon yoldan geçiyokan anam çağırdıydı da ağzını eğmediydi, dönüp bakmadı, eğleşmediydi “-bi hızmat var akraba sonura işallah” tabii o zaman gızı şe(hi)rde, halası gildeydi yani Özlemlerdeydi” “-len yonusa bu ..ına ğodumun döyüsü ha!? bizim gızı; bacımı kendi oğluna filen isdemeye gakmasın ele avradını? Aklıma ğelse ya! kelp olayın ırazı gelmen len keser köpe(ği)n öğüne atarın genede olmaz” .. “nası olu(r) len” deyon gafamca “ava geden avlanı(r)” ya emme dur bakalım bizim gız ne deyo bu hususda gönlü var mı acaba olur mu olur? her şey ıldırım fızıynan gelip-geçiyo aklımdan ulen o(ğ)lum bi(r) dur emme tam da bu ğarada bizin gızın da hamaratlığı üstünde Özleme hoş görünmeğ uçu tabi canımm hemencik zufra hazırlamış gayıse ireçeli, badılcan turşusu süt-yoğurt, peynir, zeytin yağlı dolazda yumurta, çılbır afıyon , yemlik, guzugula(ğı) gursda örendiği ne gadak gonserve varısa senin annacan Allah ne verdiyse “-len yonusa bizim gız da Özlemin dayısına guyruk sallayo olmasın ha” gatil olmak işden deği valla-talla emme Özlem uçu yapmışdır canım, ya bi de Özleminen değişik edelim derlerse derler mi derler valla anam da gakar dutar da “akrabam” deye “-ne garışman valla südümü halal etmen, ben söz verdim onnara sonura ne derin adamlara bu iş böyle olacak” derse der mi, der ya dedem? bana soramayosa anama “-yau gelin Kel Ağa değiş-tokuş edelim” deyo bizim oğlanın ağzını ara bakalım bi ne deyo, ne go(yu)yo(r) öyle ya çalıya bi daş at bakalım” demesi ilazım değil mi zahır o(ğ)lunu öyle taha ondördündeyken zengin gızı deye anamınan everivimiş ya o öyle olacak zannediyo ahhh Özlem ah! hadi beni geş, bizim gıza da mı sormaycak bunnar hinci isder misin sana ya bizim gızın göynü de onnardaysa! “gövde bulut, sen o yolları unut” bakalım gala gala o cığaracı, gumarcıya mı galdın a! bacım anam? goca köyde; bizikinnerin gubudukçu, aferim delisi olduğunu bilmeyen mi var dedem söz verdiyse kendisi alsın anam söz verdiyse kendisi varsın benim keyfimin –a(y)şa abılası mılar- bana sormadan gönlüm olup olmadığını bilmeden taha türkçesi … Özlem durup-durukana benim başgasının goynuna girmeyceğimi bilmesi ilazım değil mi? bunnarın emme kime deyon boba dediğim dedik çaldığım düdük töbe estağfirullah dedem de, anam da ikisi de inadın önde gedeni kendimi bilip durun işde.. o taraf da öyle;.. bu taraf da iki ucum da boklu deynek sabır ver bak gör gari gözel Alla(hı)m ne gecem gece ne gündüzüm gündüz.. ne sevinecemi biliyon ne yanaca(ğı) mı bu zevda mı havaslık mı nası bişi böle ooof oooff canıma dünnama doyyon valla int(ih)ar edesim geliyo ha! sen de olmasan neneyen hanı a(ğ)lamacanı bilsem can yoldaşım canıımm aşgım Özlem … |
İşler karışıyor hocam ne dersin........?
Her zaman ki güzelliğindeydi severek okudum kısacık öykülerin şiirleştirilmesiydi
Kalemin susmasın
_________________________________Saygılar